بزرگنمايي:

پیام خراسان - معاون مرکز مشاوره و توانمندسازی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: جشن‌های ازدواج دانشجویی باید به شکلی برگزار شود که حس جشن بودگی را برای حضار و زوج‌های دانشجو تداعی کند اما گاهی این جشن‌ها مشابه همایش‌ها و سمینارهای علمی فرهنگی برگزار می‌شود که در این حالت می‌توان آن را نوعی مناسک گرایی سازمانی و نقض غرض به حساب آورد.
دکتر مهدی کرمانی درخصوص چالش‌های ازدواج دانشجویی عنوان کرد: ازدواج به عنوان یک تجربه فردی و رویداد اجتماعی ابعاد فراگیرتر و پیچیده تری از آن دارد که بتوان با قیدهایی مثل ازدواج دانشجویی و نظایر این‌ها آن را طبقه بندی کرد. بر این اساس قاعدتا هدف از طرح ازدواج دانشجویی، می تواند فراهم کردن امکانات لازم برای دانشجویانی باشد که دارای شرایط مناسب برای تاهل هستند. 
وی ادامه داد: ازدواج دانشجویی می‌تواند نوعی برنامه مشوق برای حراس زدایی از جوانان و جلوگیری از به تاخیر اندازی مرحله ای از زندگی باشد که با دوران جوانی آن‌ها تناسب دارد و باید در دوره ای که سلامت جسمانی و روانی و انگیزه عاطفی کافی برای ازدواج وجود دارد، شکل ‌گیرد؛ بنابراین ازدواج دانشجویی نه به عنوان یک سنخ از ازدواج بلکه به مثابه مجموعه تسهیل کننده‌هایی است که برای تحقق تصمیم ازدواج از طرف جوانان در محیط دانشگاه تدارک دیده می‌شود.
مسئول دفتر آموزش‌های شهروندی و مهارت‌های اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: ازدواج‌هایی که در دوران شادابی جوانی در یک محیط شناخته شده فرهنگی و اجتماعی مثل دانشگاه شکل می‌گیرد، فرصت مناسبی برای همسرگزینی بر پایه معیارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. چنین ازدواج هایی از پشتیبانی توامان عاملان رسمی و غیر رسمی به ویژه خانواده و متولیان امور فرهنگی در دانشگاه و نیز شبکه های دوستی برخوردار است که می توانند در جهت تقویت آن ها عمل کنند.
کرمانی افزود: ارزیابی مداوم دانشجویان نسبت به گزینه‌های پیش روی آنان برای ازدواج در محیط دانشگاه و نگاهی که دوستان و همسالان آنان به این انتخاب ها دارند، آن‌ها را دچار تردید می‎کند. گاه این تردید به صرف نظر از تجربه ازدواج در دوران تحصیل در دانشگاه از طریق به تاخیر اندازی آن منجر می شود و گاه به جایگزین یابی های موجه یا غیرموجه برای نیازهای مرتبط با ازدواج اعم از نیازهای عاطفی، جنسی، تعاملی و حتی اقتصادی و معیشتی منجر می شود. 
وی ادامه داد: این شرایط ممکن است ریسک‌هایی برای جوانان به دنبال داشته باشد و سبب حاشیه‌های مختلفی در زندگی فردی و اجتماعی آنان شود. از این حیث یک برنامه پویا، خلاق و جذاب ازدواج دانشجویی می تواند گشاینده مسیری سوم در پیش روی جوانان در محیط دانشگاه به حساب آید.
عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی با اشاره به اینکه البته نباید از چالش ها و مسائل مرتبط با این سبک از اجرای مناسک ازدواج غافل شد، اضافه کرد: تردید ناشی از قرارگیری در معرض ارزیابی‌های جدی از طرف خود و همسالان مهم ترین چالش، و امکان تجربه تاهل در شرایط بهینه سنی، جسمانی، روانی و اجتماعی یکی از مهم ترین مزایای ازدواج دانشجویی است.
مشکلات اقتصادی دامن گیر داوطلبین ازدواج دانشجویی 
کرمانی عنوان کرد: بخش زیادی از مشکلاتی که ازدواج دانشجویی به دنبال دارد، مشکلات اقتصادی است که دانشجویان پسر معمولا آن را تجربه می‌کنند. کمبود درآمد و عدم دسترسی به منابع مالی پشتیبان، می تواند سبب تلخی زندگی زناشویی در سال های آغازین آن شود.
وی تصریح کرد: همچنین بخشی از گرفتاری‌های مرتبط با ازدواج دانشجویی ناظر بر مسائلی است که در راستای ایفای سازنده و موثر مسئولیت‌‎های اجتماعی و خانوادگی جوانان به دنبال دارد.
معاون مرکز مشاوره وتوانمندسازی دانشگاه فردوسی اظهارکرد: تراکم بالا و سنگینی وظایف مرتبط با مجموعه نقش‌های دانشجوی متاهل به ویژه در سه حوزه تحصیل، اشتغال و زندگی خانوادگی و ناهمخوانی بین بندهای این شرح وظایف، سبب رخداد پدیده هایی می شود که جامعه شناسان از آن به گرانباری نقش و تعارض نقش یاد می کنند. در این وضعیت ها کنش گر اجتماعی باید دشواری و هزینه نسبتا بالایی را برای تداوم ایفای نقش‌های خود متقبل شود که بعضا برای همه امکان پذیر یا منطقی به نظر نمی رسد.
انتقاد از شیوه برگزاری مراسم ‌ازدواج دانشجویی
کرمانی، از ایده‌های فرهنگی مستتر در برنامه های ازدواج دانشجویی می‌توان به کاستن از جنبه‌های پرهزینه و بازدارنده مجموعه سنت‌ها و مراسم ازدواج در سطح جامعه اشاره کرد. از سوی دیگر چالش اصلی که متوجه برنامه‌های ازدواج دانشجویی شیوه برگزاری آن ها است. در واقع جشن های مربوط به ازدواج دانشجویی بایستی به شکلی برگزار شود که حس جشن بودگی را برای هر دو دسته حضار و زوج های دانشجو تداعی کند اما گاهی این مراسم ها مشابه همایش ها و سمینارهای علمی فرهنگی می شود که در این حالت می توان آن را نوعی مناسک گرایی سازمانی و نقض غرض به حساب آورد.
وی درخصوص تاثیر ازدواج دانشجویی برکاهش طلاق گفت: اگر به دوران دانشجویی به عنوان دوره ای که جوانان می‌توانند امکانات لازم برای تفاهم بیشتر و بازاندیشی در الگوهای تعامل به ویژه از طریق مراجعه به مشاوران متخصص را تجربه کنند، نگاه کرد، می توان از آن به برهه ای مناسب برای افزایش ثبات و همچنین ارتقای قابلیت‎های آن‎ها برای حل مسائل زندگی زناشویی یاد کرد. 
مسئول دفتر آموزش‌های شهروندی و مهارت‌های اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد خاطرنشان کرد: در چنین وضعیتی ازدواج‌های دانشجویی می‌توانند با سرعت بیشتری از دوران شکنندگی اولیه خود عبور کنند و به پایداری برسند. در عین حال اگر موارد فوق مورد توجه قرار نگیرد؛ طبیعتا نسبت قطعی بین گرایش به طلاق و انجام ازدواج در دوران دانشجویی وجود نخواهد داشت.