رئیس انجمن جامعهشناسی ایران در اکران مستند "محمدامین" عنوان کرد؛
چگونه میتوان جامعهشناس موفقی بود؟
اجتماعي
بزرگنمايي:
پیام خراسان - رئیس انجمن جامعهشناسی ایران گفت: اگر میخواهید جامعهشناس موفقی باشید لازم است دغدغههای روشنفکرانه داشته باشید.
به گزارش ایسنا-منطقه خراسان، حسین سراجزاده در مراسم اکران و نقد و بررسی مستند «محمد امین» که در فرهنگسرای فناوری و رسانه برگزار شد، اظهار کرد: این مستند در زمانی آغاز شد که خود شادروان قانعیراد حضور داشت و بخش قابل ملاحظهای از فیلمبرداری هم در آن موقع انجام شد. اینکه خود قانعیراد در این مستند حضور دارد و روایتگری میکند از امتیازات فیلم .است
وی ادامه داد: در مستند «محمد امین» میبینیم که چگونه فردی از یک زندگی معمولی از جنوب شرق تهران و از طبقه متوسط تلاش کرده، درس خوانده،چگونه پدرش در شکل گیری شخصیت او نقش داشته، چگونه شغل خود را خارج از حیطه جامعه شناسی در کار بیمارستان از سطح پایین که تکنسین آزمایشگاهی است شروع کرده تا به مدیریت بیمارستان رسیده و بعد از اینکه دکترای جامعه شناسی را گرفته وارد این حرفه شده است. بعد از مرگ دکتر قانعیراد تشییع باشکوهی از او دیدیم. از سازمانهای مختلف، سازمانهای مردم نهاد و.. افراد زیادی در مراسم او حضور داشتند.
رئیس انجمن جامعهشناسی ایران با بیان اینکه «ما گاهی نیاز به الگوی نقش داریم»، گفت: الگوی نقش بسیار کمک میکند به افرادی که میخواهند در در یک حرفه نقش ایفا کنند که بیاموزند بهترین نحوه ایفای نقش چیست. با توجه به اینکه علوم اجتماعی علومی هستند که گاهی اوقات در زمینههایی پر ابهامی شکل گرفتند و گفتوگو و مجادلات در مورد چیستی آن بسیار است، بهتبع این وضعیت همیشه دانشجویان سوال میکنند که یک جامعه شناس خوب چه فردی است. ما امروز حداقل در جامعه شناسی ایران یک الگوی نقش خوب به نام دکتر قانعیراد داریم. جامعهشناس بودن، کار آکادمیک جامعهشناسی انجام دادن، به فکر اصلاح جامعه بودن و... را به خوبی میتوانیم در دکتر قانعی راد ببینیم.
جامعهشناس موفق دغدغههای روشنفکرانه دارد
سراجزاده افزود: جامعه شناس بودن با مهندس بودن،شیمیست بودن و.. تفاوت جدی دارد. به دانشجویان میگویم اگر میخواهید جامعه شناس موفقی باشید لازم است دغدغههای روشنفکرانه داشته باشید به این معنا که نسبت به آنچه در جامعه شما میگذرد حساس باشید و فکر کنید به عنوان یک انسان نسبت به آنچه در جامعه میگذرد مسئولیت دارید و باید برای بهبود زندگی مردم تلاش کنید. قانعیراد و بسیاری از همنسلان ما در دهه پنجاه تحت تاثیر افراد بسیاری و مخصوصا مرحوم شریعتی با چنین دغدغههایی جامعهشناسی خواندند و این دغدغه در برخی همچون قانعیراد تا آخرین روز زندگی با آنها بوده است.در فیلم دیدیم که او خیلی به زندگی شخصی اهمیت نمیداد و حرفه جامعه شناسی برای او حرفهای برای پول درآوردن نبود، بلکه دغدغه روشن فکرانه بود و از زندگی هم در حدی که امورات بگذرد بهره میگرفت.
وی با اشاره به اینکه «قانعیراد خیلی خوب درس خواند و این درس خواندن را به خوبی با دغدغههایش ترکیب کرد»، گفت: جامعه شناس فراتر از آموزش و پژوهش که صرفا برای شناخت انجام میشود به چیز دیگری هم نیاز دارد که شناخت در خدمت ایفای نقش آن مسئولیت است. در جامعه شناسی تقسیم بندیهایی صورت گرفته شامل جامعهشناسی سیاستگذار و جامعهشناسی مردم مدار که حوزه عمل آنها بیرون از آکادمی است. جامعهشناسان حرفهای در درون آکادمی صرفا برای شناخت میخوانند، نظریه پردازی میکنند و... . قانعیراد این کارها را هم بهخوبی انجام میداد. او در جاهایی که وارد مفهوم سازی و نظریهپردازی برای شناخت مسائل اجتماعی میشد به خوبی از عهده کار برمیآمد. نمونه آن کتابی است که اخیرا منتشر شده با عنوان اخلاق شعوبی و توسعه علمی در ایران که یکی از کارهای برجسته است و قانعیراد برای توسعه علم در ایران نظریهپردازی میکند.
رئیس انجمن جامعهشناسی ایران بیان کرد: جامعهشناس برای ایفای آن مسئولیت باید از دانشگاه بیرون بیاید و پایش را فراتر بگذارد. آنجا عرصه جامعهشناسی سیاستگذاران هم هست که جامعهشناس وارد نوعی گفتوگو با مدیران اجتماعی میشود برای اینکه دانش و بینش جامعه شناسی را از طریق سیاستگذاریها بتواند پیش ببرد و از این طریق کمکی به بهبود شرایط مردم و جامعه کند. قانعیراد در این حوزه هم خوب ایفای نقش کرد. او بخاطر جایگاهی که در مرکز سیاست علمی کشور داشت به خوبی ارتباط بین دانش با عرصه سیاست گذاری را فهمیده بود و در این زمینه بهخوبی نقش ایفا کرد.
سراجزاده خاطرنشان کرد: در جامعهشناسی مردم مدار، جامعه شناس بر اساس آرمانهای انسانی و اخلاقی باید بتواند با جامعه مدنی و پویش اجتماعی برای بهبود زندگی فرودستان و مبارزه با تبعیض همکاری کند، ایدهپردازی کند و شناخت دهد. قانعیراد از این حیث هم موفق بود.
وی تصریح کرد: به این اعتبارهاست که میگوییم قانعیراد الگوی نقش موفقی در جامعهشناسی است. او برای اینکه از آکادمی بیرون بیاید اجتماع علمی را انتخاب کرد. تاکید ویژهای بر این موضوع داشت که اساسا علم موفق نیست مگر اینکه اجتماع علمی قویای داشته باشد، از کادر بورکراتیک روابط صرف دانشگاهی بتواند بیرون بیاید و در چارچوب اجتماعات علمی فعالیت کند، بهخصوص با پویش اجتماعی برای اصلاح جامعه پیوند داشته باشد و از طرفی با نهادهای مدیریتی اجرایی ارتباط برقرار کند بدون اینکه تابع آنها شود، از موضع مستقل علمی با آنها وارد گفتوگوی انتقادی و ارائه رویکردهای مناسب برای بهبود شرایط اجتماعی شود.
رئیس انجمن جامعهشناسی ایران گفت: برخی ویژگیهای فردی هم هستند که آدمها را برجسته میکند. قانعیراد انسان مقتدری بود، در عین حال بسیار غمخوار و دلسوز بود و همیشه در روابطش حواسش به این موضع بود که دیگران اگر مشکل دارند او انگار مسئولیت پدرانه دارد که درگیر شود و برای حل مشکل تلاش کند. او هیچگاه وارد گفتوگو مخرب با دیگرانی که حتی او را تخریب میکردند نشد و با بزرگواری از کنار آنها میگذشت. این کنشهای اخلاقی هم بسیار تأثیرگذار بود در شکل دادن به چنین شخصیتی که بتواند الگو باشد.
وی در خصوص نحوه مواجه با مرگ قانعیراد یادآور شد: در دو سال آخر وقتی او دریافته بود فرصت اندکی دارد، خیلی خوب کار کرد، زندگی کرد و حتی سعی کرد لذت ببرد و نقش خود را بخاطر اینکه بیمار است رها نکرد.قانعیراد نمونه خوبی از انسانهایی است که تا آخرین لحظه قدر زندگی را میدانند و نمیخواهند بگویند زندگی تمام شده است.
انتهای پیام
-
جمعه ۱۶ آذر ۱۳۹۷ - ۰۳:۲۶:۳۱
-
۶۱ بازديد
-
ایسنا - اجتماعی - خراسان رضوی
-
پیام خراسان
لینک کوتاه:
https://www.payamekhorasan.ir/Fa/News/119109/