عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد:
علم بیوتکنولوژی در بحران کمبود آب مفید است
علمي
بزرگنمايي:
پیام خراسان - دانشیار گروه آموزشی بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: علم بیوتکنولوژی و اصلاح نژاد گیاهان می تواند در کمک به بحران کمبود آب مفید واقع شود.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، دکترمشتاقی، در نشست تخصصی "نقش بیوتکنولوژی صنعتی در استفاده از آبهای نامتعارف و تولید محصولات کم آب خواه" که در سازمان مرکزی جهاد دانشگاهی مشهد برگزار شد، عنوان کرد: علم بیوتکنولوژی به معنای اصلاح گیاهان است. ما باید در این زمینه سرمایه گذاری کنیم تا در دراز مدت بتوانیم محصولاتی را تولید کنیم که کمترین مصرف آب را داشته باشند .
وی بیان کرد: ما میتوانیم در زمینه طراحی فضای سبز گونههای کم آب را شناسایی و استفاده کنیم.
مشتاقی عنوان کرد: مهندسی ژنتیک می تواند در دراز مدت پاسخگوی بسیاری از نیازهای انسان باشد و اگر استفاده درست از آن شود بسیاری از مشکلات قابل حل هستند.
وی ادامه داد: یکی از اشتباهات اصلی کشور ما این است که خود را از مزیتهای این علم بی بهره میکند و 50 سال بعد که دچار بحران شدیم ممکن است افسوس آن را بخوریم . سیاست این است که وارد این علم نشویم مجلس و حفاظت محیط زیست خیلی در این زمینه ایراد گرفتهاند.
دانشیار گروه آموزشی بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی دانشگاه فردوسی خاطرنشان کرد: از علم بیوتکنولوژی می توانیم در کاشت برنج که مصرف آب بالایی دارد استفاده کنیم. در این نوع کاشت به خاطرتزریق ژنی که به آن داده میشود واین ژن بومی خود گیاه است و عملا نگرانی خاصی در آن دیده نمیشود. این نوع برنج به صورت تجاری در حال کشت است در صورتی که ما حتی اجازه وارد کردن اینها را نداریم . اگر بتوانم این گونه برنج را تولید کنیم و برای مردم طرز کاشت و تهیه آن را توضیح دهیم اقدام بسیار مثبتی انجام داده ایم.
در ادامه این نشست دکتر سعید ملک زاده شفارودی ، عضو هیات علمی گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهان زراعی دانشگاه فردوسی مشهد، اظهار کرد:این تشبیه که بیوتکنولوژیکها نقش مرهم دارند، را کاملا میپسندم. این تشبیه درستی است زیرا ما در زمینه آب مشکلات کلان تری داریم. سیاستگذاریها، راههایی که برای خودکفایی پیش رفتیم و فرهنگسازی که شاید انجام نشده وجود دارد که خیلی با اهمیتتر از کم مصرف کردن ژنها است.
وی افزود: اولین گام پایدار در این زمینه پاکسازی محیط با استفاده از سیستمهای بیولوژی و بیو تکنولوژیک است که توان عملیاتی کردن آن ها وجود دارد.
عضو هیات علمی گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهان زراعی دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: اکنون طرحی برای شناسایی و تحقیقات در زمینه فلور طبیعی در دریاچه بزنگان و آبهای شور و شیرین وجود دارد. این تحقیقات به ما کمک میکند تا داشتههای خود را شناسایی کرده و آبهای آلوده و استفاده شده را بازیابی و به چرخه طبیعت بازگردانیم.
ملک زاده ادامه داد: مسلما در این زمینه کار اولیه بیشتر از ژنتیک مورد توجه است هرچند که پتانسیلهای ژنتیکی زیادی وجود دارد اما زمینه لازم باید مهیا شود.
وی عنوان کرد: استفاده از فناوری زمانی به عنوان مرهم به کار میآید که کشاورزی شکل صنعتی به خود بگیرد تا بتوانیم محیط را کنترل کنیم و برای دستیابی به آن نیازمند بستری مناسب هستیم.
عضو هیات علمی گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهان زراعی دانشگاه فردوسی مشهد خاطر نشان کرد: این بستر باید از نظر اقتصادی شفاف باشد و براساس آن تعاملات اقتصادی درست و قابل برنامهریزی صورت گیرد. متاسفانه این بستر تاکنون مهیا نشده است اما ما همچنان امیدوار هستیم.
دکترفرج اله شهریاری احمدی نیز در این نشست اظهار کرد: برخی از افراد معتقدند که میکروارگانیسمها در آینده میتوانند ما را نجات دهند. ما اگر جستجو کنیم پتانسیلهای زیادی در آنها وجود دارد که میتوان از ظرفیت استفاده کرد.
وی افزود: ما این توانایی را داریم که از پسابها نوعی باکتری را شناسایی کنیم که برخی از ترکیبات شیمیایی را تبدیل به گاز میکند. این گاز تولیدی در چرخه تولید انرژی به کار گرفته میشود.
انتهای پیام
-
دوشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۶:۵۹
-
۶۶ بازديد
-
ایسنا - علمی - خراسان رضوی
-
پیام خراسان
لینک کوتاه:
https://www.payamekhorasan.ir/Fa/News/119693/