بزرگنمايي:

پیام خراسان - یک استاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: ایران هر مشکلی که داشته باشد، مشکل کمبود منابع ندارد؛ اما ما قهرمان نابودکننده منابع هستیم.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، فرشاد مومنی در اولین روز از ششمین همایش ملی توسعه پایدار با رویکرد بهبود محیط کسب و کار در اتاق بازرگانی استان، اظهار کرد: همه ما در شرایط حال حاضر باید کمک کنیم تا مسئولان کشوری ما بیشتر گستاخی روبه‌رو شدن با واقعیت‌ها را پیدا کنند و تا جایی که امکان دارد از تعارفات کم کنیم و به بیان مسائل جدی‌تر بپردازیم.
وی ادامه داد: با کمال تاسف شرایط ما به گونه‌ای است که در اقتصاد سیاسی بین‌المللی، ایران به عنوان قهرمان از دست دادن فرصت‌ها شناخته شده و این بدین معناست که گستاخی‌ها برای روبه‌رو شدن به موقع با واقعیت‌ها در حد نصاب نیست. زمانی که ما کارهای صحیح و بازدارنده را در رویه‌های نادرست اجرا کنیم، صرفا مشغول تکذیب، انکار و دادن داده‌های شگفت‌انگیز می‌شویم و می‌توانیم بعد از مرگ سهراب واقعیت‌ها را ببینیم.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه در چنین شرایطی گفته می‌شود راه نجات از جنبه‌ی اندیشه‌ای این است که مسائل را از منظر ملاحظات سطح توسعه نگاه کنیم، بیان کرد: یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تحلیل‌های سطح توسعه این است که افق نگرش را بلندمدت در نظر بگیریم.
مومنی خاطرنشان کرد: این افق به ما کمک می‌کند تا روندهای سرنوشت‌ساز را با دقت زیر ذره‌بین بگذاریم و اگر در چنین شرایطی درباره محیط کسب و کار فکر می‌کنیم باید فوری‌ترین متغیرها در این ارتباط را زیر ذره‌بین قرار دهیم.
وی تصریح کرد: برای اینکه تصویری از نمونه نگرش دورمدت ارائه دهیم، به آمار بانک جهانی استناد می‎کنم؛ در این گزارش عملکرد اقتصادی کشورهای دنیا را در یک دوره 50 ساله مورد بررسی قرار داده‌اند، در این دوره که در بازه زمانی 1965 تا 2014 بوده، مجموعه‌ای از داده‌های بسیار عبرت‌آموز و هدایت‌گر به سمت هر چه بهتر و درست‌تر دیدن متغیرهای سرنوشت‌ساز سوق پیدا کرده است.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به اینکه یکی از آن متغیرها مساله نسبت پس‌انداز به تولید ناخالص داخلی است، اضافه کرد: درحالی که میانگین این نسبت در سطح کل دنیا 22 درصد بوده و برای ایران این نسبت طی 50 ساله اخیر 40 درصد بوده است.
مومنی تاکید کرد: این امر پیام بزرگی را دارد، پیامی که روند سازه‌های ذهنی ما دقیقا در نقطه مقابل آن قرار گرفته است. پیام مهم آن است که ایران هر مشکلی که داشته باشد، مشکل کمبود منابع ندارد؛ اما ما قهرمان نابودکننده منابع هستیم.
وی با بیان اینکه نسبت پس‌انداز به تولید ناخالص داخلی در ایران 2 برابر میانگین جهانی است، تصریح کرد: در 4 یا 5 دهه اقتصاددانان تصور می‌کردند که اگر کشوری با مفروضاتی که در نظر می‌گیرد بتواند 10 درصد تولید ناخالص داخلی خود را پس‌انداز کند، آماده یک جهش خواهد شد.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: داده‌ بسیار مهم دیگری که در این گزارش وجود دارد این است که در این دوره 50 ساله اندازه‌ اقتصاد ایران 6.6 برابر شده و این نسبت در همین دوره برای هند 13.2 برابر، مالزی 20 برابر و کره‌جنوبی 34 برابر بوده و در نهایت شاگرد اول کشورهای دنیا، چین بود که اندازه اقتصاد آن 73 برابر شده است.
مومنی افزود: در همین نسبت 6.6 برابری برای ایران نیز اطلاعات غلط داده شده، مثلا نفت خام را می‌فروشیم اما اسم آن را تولید می‌گذاریم. اسم نفت فروشی تولید نیست؛ بلکه از جیب خوردن است. اگر بخواهیم وارد جزئیات بیشتر شویم شاهد آن هستیم که همین عواملی که آنقدر نامطلوب بوده از نظر محتوا نگران‌کننده‌تر است.
وی اظهار کرد: پیام دیگری که می‌توانیم در افق دورمدت دریافت کنیم این است که از بین همه انواع تولید تنها یک نوع آن بوده که نیروی محرکه توسعه و از بین برنده فقر و عقب‌‎ماندگی شناخته می‌شود و آن هم تولید صنعتی مدرن است.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه در شرایط کنونی در ایران با یک پدیده‌ی بسیار شگفت‌انگیز روبه‌رو هستیم و آن پدیده این بوده که در 15 سال گذشته ما با بی‌سابقه‌ترین سطح تجربه شده تاریخی در زمینه صنعت‌زدایی مواجه شده‌ایم، عنوان کرد: این بدین معناست که با دست خود کاری می‌کنیم که بی‌سابقه‌ترین سطح فقر و عقب‌ماندگی در نظام بین‌المللی را تجربه کنیم، اما از هیچ جایی صدایی در این زمینه شنیده نمی‌شود.
مومنی خاطرنشان کرد: در این دوره زمانی براساس داده‌های پردازش شده سر شماری‌های سال‌های 1385 تا 1390 در حالی بیش از 621 میلیارد دلار به این اقتصاد تزریق شده که اندازه جمعیت شاغل ایران 71 هزار نفر افزایش را نشان می‌دهد.
وی با بیان اینکه چینی‌ها در فاصله 1978 تا 1996 با تخصیص منابع برای سرمایه‌گذاری 330 میلیارد دلار حدود 226 میلیون فرصت شغلی ایجاد کرده‌اند، بیان کرد: اکنون نیز کاری که ایران با خودش در سال‌های 85 تا 90 کرده بیشتر درک می‌شود و این امر که به ایران لقب قهرمان از دست دادن فرصت‌ها نسبت داده شده نیز بیشتر ملموس می‌شود.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی اضافه کرد: ما هنوز فکر می‌کنیم که تولید در چارچوب ساخت تولید معیشتی می‌تواند فقر و عقب‌ماندگی را برطرف کند و ما باید به این بلوغ فکری دست پیدا کنیم که چنین چیزی درست نیست. ما هنوز فکر می‌کنیم که رد و بدل کردن جنس به خصوص با تکیه بر واردات منجر به تولید محصول می‌شود؛ اما باید ذهن خود را در این زمینه آزاد کنیم و معیارهای خود را بر اساس خلق فرصت‌های شغلی مولد و استانداردهای تولید صنعتی مدرن متمرکز کنیم.
مومنی تاکید کرد: آن چیزی که از منظر اقتصاد سیاسی باید زیر ذره‌بین بگذاریم و آگاهی ملی نسبت به آن ایجاد کنیم این است که ماجرای دوره سال‌های 85 تا 90 تنها ماجرای میزان تزریق ارز و خلق فرصت‌های شغلی نیست؛ بلکه پیام‌های مهمی دیگری نیز دارد که باید آن‌ها را مورد توجه قرار دهیم.
وی بیان کرد: در این دوره در فاصله دو سرشماری بخش صنعت وجود ندارد و منفی 415 نفر را نشان می‌دهد، ماجرای اصلی این است که در این دوره خالص فرصت‌های شغلی بخش مسکن، عمده‌فروشی و خرده‌فروشی نیز منفی است.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی اضافه کرد: پیام این دو سرشماری این است که در این فاصله در ایران رشته فعالیت‌هایی به وجود آمده و شیرینی کسب درآمد و سهولت آن به اندازه‌ای است که حتی دلالی و واردات نیز قابل رقابت با آن‌ها نیست.
مومنی با بیان اینکه در هر کشوری که بنیه تولید صنعتی مدرن تضعیف شود، امنیت ملی آن به خطر می‌افتد، تاکید کرد: اگر به سوابق تحلیلی این مساله بازگردید، می‌بینید که متفکران بزرگ از مقطع پایانی قرن 18 تا به امروز بر این امر اتفاق نظر دارند.
وی با اشاره به اینکه اساس بقا مناسبات رانتی، شفافیت‌زدایی و گیج کردن مخاطبان است، خاطرنشان کرد: آن چیزی که ما باید بر آن تمرکز کنیم این است که در بنیه تولید صنعتی مدرن بر سر ما چه خواهد آمد؟ با کمال تاسف همانطور که انتظار می‌رفت در دوره آقای روحانی نیز روند صنعت‌زدایی در ایران استمرار دارد و فرق آن با دوره قبل از خودش در این است که شیب تخریب در بعضی از زمینه‌ها نسبت به گذشته کمتر شده؛ اما اصل روند مخرب همچنان ادامه دارد.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: ماجرای کسب و کار این است که اعتماد سرمایه‌گذاران از سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های تولید صنعتی مدرن هر روز بدتر از دیروز شده که حکومت باید بر این امر تمرکز کند.
مومنی با بیان اینکه از امسال ماجرای تولید، اقتصاد و اشتغال در ایران گل بود، به سبزه نیز آراسته شد و سبزه آن هم شدت‌گیری تحریم‌ها است، گفت: مرکز پژوهش‌های مجلس لطفی کرد که کتاب "هنر تحریم ها" را منتشر نمود. نویسنده این کتاب کسی است که در این دو دهه گذشته مسئول مستقیم امور تحریم‌ها در ایران بوده است.
وی بیان کرد: از نظر من واجب است که کل اعضای کابینه و مجلس این کتاب را آموزش ببینند؛ نه اینکه صرفا آن را مطالعه کنند و در این راستا نیز باید افراد حرفه‌ای به آن‌ها آموزش دهند. همچنین دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه این آمادگی را دارد که این آموزش را به کابینه و مجلس ارائه کند.
انتهای پیام