بزرگنمايي:

پیام خراسان - مشهد- به اعتراف مجامع بین المللی، ایران در شاخص توسعه انسانی از رتبه 160 در دوران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی هم اینک به رتبه بیستم جهانی صعود کرده و در این میان رشد و توسعه چشمگیر آموزش عالی نقش تعیین کننده ای داشته است.
دانشگاه فردوسی مشهد نخستین موسسه آموزش عالی خراسان و نماینده وزارت علوم، تحقیقات وفناوری در خراسان محسوب می شود که بررسی وضعیت کنونی آن با تاریخچه و مقایسه عملکرد دوران حیات پربرکت انقلاب اسلامی می تواند گواهی بر تلاش و مجاهدت فعالان این عرصه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران باشد.
سابقه نخستین اقدام در زمینه خدمات آموزشی دانشگاهی در خراسان به سال 1313 می رسد که پس از تاسیس بیمارستان امام رضا(ع) یا شاهرضای سابق مجوز تاسیس دانشکده پزشکی داده شد ولی به دلیل کمبود استاد و جوانان دیپلمه ای که بتوانند در این دانشکده به تحصیل ادامه دهند راه اندازی دانشکده پزشکی به تعویق افتاد.
1313 همان سال تاسیس دانشگاه تهران است و در واقع نخستین پیشنهاد برای راه اندازی دانشگاه در مشهد همزمان با تاسیس دانشگاه تهران ثبت شده است.
سال 1318 از سوی دفتر نخست وزیر وقت با این درخواست موافقت و امر طی نامه ای به شماره 17450 به وزارت معارف اعلام شد.
سال 1319 آموزشگاه عالی بهداری برای تربیت پزشکیار با دوره چهار ساله در مشهد تاسیس شد که تاسیس آن نخستین گام در راه ایجاد دانشگاهی بزرگ بود. در ابتدا ساختمان فعلی دانشکده که در آن زمان دبستان شش کلاسه دولتی همت داشت به این کار اختصاص یافت.
از سال 1326 بار دیگر برای تکمیل آموزشگاه عالی بهداری و تبدیل آن به دانشکده پزشکی مکاتبات و اقداماتی آغاز شد و سرانجام در همان سال موافقت هیات دولت با تاسیس دانشگاه در مشهد جلب گردید و اساسنامه این دانشگاه مشتمل بر دانشکده های پزشکی، ادبیات و علوم معقول و منقول(الهیات و معارف اسلامی ) تصویب گردید و متعاقب آن سال 1328 آموزشگاه عالی بهداری به دانشکده پزشکی تبدیل شد.
سال 1334 دانشکده ادبیات دایر شد و فعالیتهای آموزشی خود را با تعداد اندکی دانشجو آغاز کرد و از آنجا که به استناد قانون تاسیس دانشگاههای شهرستانها که با تشکیل دو دانشکده می توان آن مراکز علمی را دانشگاه نامید موجودیت دانشگاه مشهد که اساس آن در سال 1326 پی ریزی و تصویب شده بود تحقق پذیرفت.
سال 1335 این موسسات طی نامه شماره 28009 مورخ 1335/05/25 از طرف وزارت فرهنگ نام "دانشگاه مشهد" را به خود گرفت و از آغاز سال 1336 تمامی قوانین استخدامی و آموزشی این دانشگاه با قیاس به ضوابط دانشگاه تهران و دیگر شهرستانها به مورد اجرا گذاشته شد.
با گسترش آموزش عالی در کشور به ترتیب دانشکده معقول و منقول(که بعدا به الهیات تغییر نام یافت) دانشکده علوم، دانشکده دندانپزشکی، دوره شبانه، دانشکده علوم دارویی و تغذیه، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشکده مهندسی، مؤسسه بینایی سنجی، دبیرستان دانشگاه و مرکز تعلیمات به مجموعه دانشگاه مشهد که ازسال 1353 به دانشگاه فردوسی مشهد تغییر نام یافته بود افزوده شد.
سال 1357 تعداد دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد که شامل دانشجویان رشته های علوم پزشکی هم می شد حدود 700 نفر بود که در حدود 91 رشته دانشگاهی تحصیل می کردند.
همچنین دانشگاه فردوسی مشهد در آن سال با احتساب کارکنان بیمارستانهای شهر که در آن زمان زیرمجموعه این دانشگاه محسوب می شدند حدود 500 نفر کارمند و با احتساب اعضای هیات علمی رشته های علوم پزشکی حدود 120 عضو هیات علمی داشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشکده دامپزشکی، آموزشکده کشاورزی شیروان، دانشکده علوم ورزشی، دانشکده علوم ریاضی، پژوهشکده علوم گیاهی، مرکز تحقیقات زمین لرزه شناسی، کالج دانشگاه، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست و دانشکده معماری و شهرسازی یکی پس از دیگری به مجموعه واحدهای دانشگاه اضافه شدند.
البته باید در نظر داشت که در سال 1365 دانشگاههای علوم پزشکی کشور و علوم وابسته به آن از وزارت علوم و آموزش عالی منفک و با وزارت بهداری توامان تحت عنوان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به کار خود ادامه داد و دانشگاه مشهد نیز به تبع آن به تدریج به دو موسسه مستقل به نامهای "دانشگاه فردوسی مشهد" و "دانشگاه علوم پزشکی مشهد" شناخته شد که هر یک با مدیریت جداگانه اداره می شوند.
هم اکنون دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان بزرگترین دانشگاه فعال در شرق کشور از وجود 810 عضو هیأت علمی متخصص و پرتلاش برخوردار است.
این دانشگاه هم اینک افزون بر 30 هزار دانشجو در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای حرفه ای دارد که در 435 رشته و در قالب 63 گروه آموزشی به تحصیل مشغولند.
دانشگاه فردوسی مشهد با هزار و 700 دانشجوی خارجی بیشترین تعداد دانشجویان خارجی را نیز در بین دانشگاهها و موسسات آموزش عالی کشور جذب کرده است.
دانشگاه فردوسی مشهد از بدو تاسیس تاکنون 110 هزار دانش آموخته را به کشور تحویل داده است.
پس از انقلاب اسلامی تمامی واحدهای این دانشگاه به پردیسی بسیار وسیع، زیبا و سرسبز منتقل شد و بیش از یک دهه است که این دانشگاه به عنوان "دانشگاه سبز" در جهت حفظ محیط زیست تلاش می کند.
رتبه نخست فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی دانشگاههای کشور، رتبه نخست در جشنواره نشریات دانشجویی، رتبه نخست در فعالیتهای انجمنهای علمی دانشجویی، رتبه نخست دوازدهمین المپیاد فرهنگی، ورزشی دانشجویان پسر سراسر کشور، رتبه‌های برتر در المپیادهای علمی ملی و بین‌المللی از جمله شیمی و ریاضی، رتبه سوم جشنواره ملی ارتباطات و فناوری اطلاعات، رتبه دوم وبگاه دانشگاه در میان دانشگاههای وزارت علوم در رتبه ‌بندی جهانی وبومتریک و حضور در میان دانشگاههای برتر کشور در رتبه ‌بندی موضوعی نظام QS بخشی ازافتخارات دانشگاه فردوسی مشهد محسوب می شوند.
همچنین طی دوسال اخیر این دانشگاه با تمرکز بر "دیپلماسی علمی" توانسته رتبه نخست در زمینه تعاملات علمی، پژوهشی و فناوری بین المللی را در بین دانشگاههای کشور کسب نماید.
همچنین از جمله خدمات منحصر به فرد دانشگاه فردوسی مشهد در منطقه شمال شرق کشور می توان به ارزیابی و صدور تاییدیه علمی اختراع، ارائه خدمات آزمایشگاهی به عنوان دبیرخانه شبکه آزمایشگاههای علمی ایران(شاعا) در شرق کشور و عضو شبکه آزمایشگاهی فناوری نانو، ارائه خدمات تخصصی امنیت فناوری اطلاعات و ارتباطات در آزمایشگاه آپا، ارائه خدمات مرکز محاسبات سنگین، ارائه خدمات آزمایشگاه فناوری وب، ارائه خدمات آزمایشگاه تایید نمونه تجهیزات IP-IPBX، طراحی و پشتیبانی سامانه‌های کاربردی دانشگاهی و برگزاری دوره‌های آموزش عالی آزاد برای مدیران ارشد و دیگر صاحبان صنعت و خدمات در کالج دانشگاه اشاره کرد.
1922/1858