بزرگنمايي:

پیام خراسان - از جمله آیاتی که در قرآن به ذکر صفات ویژه بندگان خدا می‌پردازد، برخی آیات سوره فرقان است. در آیه 63 سوره فرقان می‌خوانیم: «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً».
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، در آیه 63 سوره مبارکه فرقان، درباره صفات اخلاقی ویژه بندگان خدا آمده است: و بندگان خدای رحمان کسانی‌اند که روی زمین بی‌تکبّر راه می روند و هرگاه جاهلان آنان را طرف خطاب قرار دهند(و سخنان نابخردانه گویند) با ملایمت (و سلامت نفس)پاسخ دهند.
در تفسیر نمونه از این آیه مبارکه در خصوص بخش «و عباد الرحمن الذین یمشون على الارض هونا» آمده است: نخستین توصیفى که از عبادالرحمن شده است، نفى کبر و غرور و خودخواهى است که در تمام اعمال انسان و حتى در کیفیت راه رفتن او آشکار مى‌شود؛ زیرا ملکات اخلاقى همیشه خود را در لابه‌لاى اعمال و گفتار و حرکات انسان نشان می‌دهند، تا آن‌جا که از چگونگى راه رفتن یک انسان مى‌توان با دقت و موشکافى به قسمت قابل توجهى از اخلاق او پى برد.
در ادامه ذکر شده که بندگان خدا متواضعند و تواضع کلید ایمان است، در حالى که غرور و کبر کلید کفر محسوب می‌شود. همان‌گونه که در زندگی روزمره با چشم خود دیده‌ایم و در آیات قرآن نیز مکرر خوانده‌ایم که متکبران مغرور حتى حاضر نبودند به سخنان رهبران الهى گوش فرا دهند، حقایق را به باد مسخره مى‌گرفتند و دید آن‌ها فراتر از نوک بینى آن‌ها نبود، آیا با این حالت کبر ایمان آوردن امکان پذیر است؟ لذا نخستین نشانه بندگى همان تواضع است. تواضعى که در تمام ذرات وجود آنان نفوذ کرده و حتى در راه رفتن آن‌ها آشکار است.
در تفسیر نمونه نیز می‌خوانیم: شاید مراد از«مشی» و حرکت آرام در زمین، تنها نحوه راه رفتن نباشد؛ بلکه شیوه زندگی متعادل را هم شامل شود. همچنین «هون» هم به معنای تواضع، مدارا و نرم‌خویی و هم به معنای سکینه و وقار است.
دومین صفتی که آیه 63 سوره فرقان درباره «عبادالرحمان» معرفی می‌کند، حلم و بردبارى آنان است، چنان که قرآن در ادامه همین آیه می‌گوید: «و اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاما»؛ یعنی: «و هنگامى که جاهلان آن‌ها را مورد خطـاب قرار مى‌دهند و به جهل و جدال و سخنان زشت می‌پردازند، در پاسخ آن‌ها سلام مى‌گویند»؛ سلامی که نشانه بى‌اعتنایى توام با بزرگوارى است، نه ناشى از ضعف، سلامى که دلیل عدم مقابله به مثل در برابر جاهلان و سبک مغزان است، سلام وداع گفتن با سخنان بى‌رویه آن‌ها است، نه سلام تحیت که نشانه محبت و پیوند دوستى است و در نهایت سلامى که نشانه حلم و بردبارى و بزرگوارى است.
در تفسیر نمونه براساس این آیه ذکر شده که یکی دیگر از پدیده‌هاى با عظـمت روحى آن‌ها تحمل و حوصله است که بدون آن هیچ انسانى راه دشوار و پر فراز و نشیب عبودیت و بندگی خدا را طی نخواهد کرد. مخصوصا در جوامعی که افراد فاسد، و مفسد و جاهل و نادان فراوان است.
انتهای پیام