پیام خراسان - ایسنا/خراسان رضوی روز جهانی نظارت بر آب، تلاش بین المللی با هدف افزایش آگاهی عمومی و مشارکت در نظارت بر آب و محافظت از منابع آبی سراسر جهان است. در روز جهانی نظارت بر آب، همه افراد در سنین مختلف می‌توانند، درگیر نظارت بر وضعیت رودخانه‌های محلی، نهرها، سدها و موارد مرتبط با آب باشند.

ارائه آزمایش‌های ساده نظارت، درباره برخی از متداول‌ترین شاخص‌های بهداشت آب، آموزش‌هایی برای علاقه‌مندان فراهم و مشارکت بیشتر در تلاش‌های رسمی‌تر برای نظارت را تشویق می‌کند. آلودگی آب، مشکلی جدی است و یادگیری نحوه شناسایی، مراقبت و جلوگیری از آن، هر سال اهمیت بیشتری می‌یابد.
همه افراد، چه کودک و چه بزرگسال با یک کیت آزمایش ساده قادر خواهند بود تا کیفیت آب را بر اساس پارامترهای کیفیت تعیین کنند. این آزمایش شامل اکسیژن محلول (DO)، زلالی (کدورت)، اسیدیته (pH) و دماست.
تاریخچه روز پایش آب
جالب است بدانید که تاریخ اولیه روز نظارت بر آب، 18 اکتبر و به افتخار قانون آب پاک ایالات متحده در سال 1972 به منظور بازیابی و محافظت از منابع آبی در ایالات متحده تصویب شد. با این وجود، این تاریخ، در سال 2007 تغییر یافت، زیرا می‌خواستند همه افراد جهان از جمله مکان‌ها با دمای هوا خیلی سرد را به شرکت در مراسم این روز تشویق کنند.
این روز توسط بنیاد آب پاک امریکا در سال 2003 با هدف ایجاد برنامه‌ای برای دستیابی مردم در سراسر جهان برای افزایش آگاهی از مسائل مرتبط با آلودگی آب ایجاد شده است و مردم را وادار به آزمایش آب محلی می‌کند، این اطلاعات از طریق منابع مختلف از جمله وب سایت جهانی نظارت بر آب (www.monitorwater.org) به اشتراک گذاشته می‌شود.
به آبی آشامیدنی تصفیه شده، نگاهی بیندازید، شاید این بدان معنی است که این آب از منبع آب شهری است که مقامات دولتی آن را کنترل می‌کنند و در برابر آلودگی و بیماری مصون است، اما واقعا تا چه اندازه این موضوع درست است؟ به عنوان مثال، مواردی در شهر فلینت در ایالات میشیگان امریکا نشان داد که آب شهری این منطقه برای آشامیدن ایمن نیست.
آب چاه‌ها تحت تاثیر تغییرات محیطی و مواردی هستند که به خاک و آب‌های زیرزمینی وارد می‌شود. البته این تاثیرات بسیار زیاد نیست، اما باید مرتب کنترل شوند تا اطمینان حاصل شود که آب پاک و ایمن است.
روز جهانی نظارت بر آب، فرصتی برای برجسته‌کردن نقش حیاتی آب در تدام حیات بر روی زمین است و اهمیت این موضوع را فراهم می‌کند که همه در محافظت از منابع آب محلی خود نقش مهمی دارند.
برخی از بلایای طبیعی ویرانگر بشر را وادار به تفکر متفاوت، درباره نیازهای اساسی مانند غذا، سرپناه و آب کرده است. تامین آب شیرین برای آشامیدن و استفاده روزانه، از اولویت‌های بقاء و بهبودی افراد و جوامع آسیب‌دیده است. برخی از کارها می‌توانند در جهت محافظت از منابع حیاتی آب جامعه انجام شود تا در مقابل تهدیدات طبیعی و ساخته دست بشر، سالم و مقاوم باقی بمانند.
در این روز، فرصت است تا اقدامات ساده برای کمک به اطمینان از ایمنی و پایداری آب، انجام شود. اولین گام در این جهت، این است که دریابیم آب مصرفی روزانه از کجا سرچشمه گرفته است. علاوه بر نظارت بر منابع آب محلی، همچنین می‌توانیم در تقویت و بازیابی مرزهای طبیعی آن گام برداریم.
کاشت گیاهان بومی در مناطق ساحلی، موانع طبیعی ایجاد می‌کند تا تاثیر طوفان که باعث جاری شدن سیل و تخریب آبراه‌ها و مناطق مسکونی می‌شود را کاهش دهیم. برای رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌های داخلی، کاشت درختان بومی و سایر گونه‌های گیاهی در کنار آبراهه‌ها، فرسایش که عاملی برای کاهش کیفیت آب است را کاهش می‌دهد. این مورد باعث می‌شود تا سیستم تصفیه آب طبیعی ایجاد شود.

مقابله با کمبود آب به روش نمک‌زدایی آب اقیانوس‌ها
کمبود آب شیرین، در حال حاضر مشکلات عمده‌ای برای بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان و عمدتا در مناطق خشک و در کشورهای درحال‌توسعه ایجاد کرده است. سازمان بهداشت جهانی پیش‌بینی کرده است که تا اواسط قرن، چهار میلیارد نفر - تقریبا دوسوم جمعیت کنونی جهان- با کمبود شدید آب شیرین روبرو خواهند شد.
رشد جمعیت عاملی برای نمک‌زدایی آب دریا
با توجه به اینکه تا سال 2050، جمعیت انسانی 50 درصد دیگر نیز افزایش می‌یابد، مدیران منابع به‌طور فزاینده‌ای به دنبال طرح‌های جایگزین رفع تشنگی رو به رشد در جهان هستند. نمک‌زدایی و شیرین کردن آب دریا را برخی به‌عنوان یکی از امیدوارکننده‌ترین راه‌حل‌های مشکل کمبود آب می‌دانند، اما منتقدان اظهار کردند که این امر بدون هزینه‌های اقتصادی و زیست‌محیطی حاصل نمی‌شود.
آیا راه‌حل مناسبی برای شیرین کردن آب‌شور و حل بحران آب پاک جهان وجود دارد؟
نمک‌زدایی اغلب گران و آلاینده تلقی می‌شود، اما پیشرفت در فناوری، دوباره آن را در دستور کار قرار داده است. این روش به‌عنوان مهم‌ترین چالش زیست‌محیطی قرن است و رقابت زیادی برای کسب این افتخار وجود دارد.
سیاره زمین مملو از آب هست، اما بیشتر آن غیرقابل استفاده و محصور در اقیانوس‌های شور است و تقاضا برای آب، در حال افزایش است و این فشارها از چین تا امریکای لاتین، هند تا کالیفرنیا ادامه دارد.
تقریبا یک میلیارد نفر به آب پاک دسترسی ندارند و پیش‌بینی می‌شود، این تعداد در دهه‌های آینده به‌شدت رشد کنند.
سال گذشته، کیپ تاون(پایتخت افریقای جنوبی) به‌طور خطرناکی با کمبود آب مواجه شد. در کشور انگلیس که بارانی است نیز اگر روند مصرف آب همین‌طور ادامه پیدا کند در 25 سال دیگر آبی نخواهد ماند. هیچ راه‌حل آسانی وجود ندارد، اما فناوری که در گذشته بحث‌برانگیز بوده ممکن است در آستانه طلوع جدیدی باشد.
منابع آب شیرین، تحت‌فشار فزاینده‌ای در سراسر جهان است و پیش‌بینی می‌شود چهار میلیارد نفری که در حال حاضر در مناطق کم آب زندگی می‌کنند، تا اواسط قرن به پنج میلیارد نفر برسند.
تغییرات آب و هوایی، افزایش جمعیت و عادات مصرفی، عوامل کلیدی بر استفاده بیشتر آب‌های زیرزمینی هستند و این روند مشکلاتی برای آینده ایجاد خواهد کرد. به همین دلیل مدت‌هاست که فرآیند تبدیل آب دریا به آبی که شوری آن کمتر است و بتواند در مزارع و خانه‌ها استفاده شود به‌عنوان آخرین راهکار برای تامین نیازهای انسان در نظر گرفته‌شده است.

این فناوری گران، پرمصرف و فقط برای بعضی مناطق، مناسب است
این روش، محصول جانبی تولید می‌کند که آبی بسیار شورتر است و معمولا به دریا بازگردانده می‌شود.
دیوید بینز، محقق این بررسی اظهار کرد: پیشرفت در فناوری انرژی‌های تجدید پذیر، می‌تواند پیشرفت انقلابی در دستگاه‌های کوچک نمک‌زدایی در مقیاس کوچک را برای جوامع فقیر در کشورهای درحال‌توسعه، به‌ویژه در کشورهای گرم ایجاد کند.
وی گفت: این روش نجات‌دهنده زندگی است و می‌تواند تفاوت زیادی برای رفع این مشکل ایجاد کند.
این محقق، در نمونه اولیه از جمع کننده‌های خورشیدی استفاده کرد و آب را تا نقطه‌جوش، گرم و سپس آن را از نمک یا مواردی که باعث غیرقابل‌نوشیدن آب می‌شود، جدا کرد. در این سیستم فتوولتائیک با پردازنده‌های لازم برای تنظیم دستگاه وجود دارد. این روش، نه‌تنها برای نمک‌زدایی آب دریا که نیاز افراد در نزدیکی ساحل یا دیگر منابع آب‌شور است، مفید خواهد بود، بلکه می‌تواند در مناطقی که آب در دسترس، اما به‌شدت آلوده است کارایی داشته باشد.
محققان تخمین زدند که این دستگاه‌ها در مقیاس کوچک و محلی می‌تواند برای تامین نیازهای آب آشامیدنی یک خانواده متوسط کافی باشد.
سایر مبتکران نیز، در حال بررسی امکانات انرژی‌های تجدید پذیر هستند، زیرا یکی از بزرگ‌ترین معضلات نمک‌زدایی سنتی، مصرف زیاد سوخت‌های فسیلی است.
ماده شگفت‌انگیز گرافن به کمک طرفداران نمک‌زدایی آمده است. پیش‌ازاین، صافی گرافن در دانشگاه منچستر برای پاک‌سازی نمک از آب دریا ایجاد شد و می‌تواند راه‌حلی ارزان برای نمک‌زدایی از آب باشد. البته برای برخی از مناطق بزرگ شهری، آب‌شیرین‌کن، روشی کارآمد برای حل این مشکل فزاینده است.
محققان به موفقیت کیپ تاون اشاره کردند که سال گذشته با سرمایه‌گذاری در نمک‌زدایی و همچنین محدودیت در مصرف آب، توانست از بدترین بحران آب در این منطقه جلوگیری کند.
گزارش اخیر دانشگاه سازمان ملل از ژاپن نشان داد که استفاده از نیروگاه‌های نمک‌زدایی در مقیاس بزرگ، سلامت دریاها را تهدید می‌کند. برای هر لیتر آبی که شیرین می‌شود، از یک دستگاه آب‌شیرین‌کن معمولی، به‌طور متوسط، 1.5 لیتر آب‌نمک تولید می‌شود. در سطح جهانی، کارخانه‌های نمک‌زدایی روزانه، 142 مترمکعب آب بسیار شور تخلیه می‌کنند که حدود 50 درصد بیشتر از برآوردهای گذشته است.
ویرجینیا نیوتن لوئیس، تحلیلگر این زمینه اظهار کرد: دولت‌ها قبل از در نظر گرفتن تجهیزات گران‌قیمت و پیشرفته نمک‌زدایی، باید برای ارائه اساسی‌ترین خدمات آب پاک برای جمعیت، بر روی روش‌های زیادی تمرکز کنند. مدیریت بهتر آب که اولویت منابع آب خانگی است، می‌تواند با هزینه‌های اقتصادی بسیار پایین، تاثیر بسزایی داشته باشد.
نمک‌زدایی گران است، باعث آلودگی می‌شود و محدودیت دارد. بنابراین، اگرچه در برخی از مناطق، نقش دارد، اما اغلب روش‌های بسیار مناسب‌تری نیز در دسترس است. محققان این گزارش هشدار دادند که این روش‌ها اثرات مخربی بر زندگی دریایی دارد. آنان خواستار سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نویدبخش هستند که می‌توانند مقدار پساب هدررفته را کاهش دهند و در حال حاضر انجام آن ازنظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه نیست.
آنان همچنین پیشنهاد کردند که از محصولات فرعی شور می‌توان در مزارع پرورش ماهی (جایی که آب شورتر می‌تواند ماهی بزرگ‌تری را پرورش دهد) و همچنین در آبیاری محصولات مقاوم به نمک استفاده کرد.
در بحران به دنبال فرصت باشید، بدانید شرکت‌ها از نوآوری و فناوری برای مقابله با مشکلات و به روشی پایدار استفاده می‌کنند.

حیات مجدد فاضلاب
محققان اظهار کردند: ما می‌توانیم آب‌های باقیمانده را به‌عنوان پسماند در نظر بگیریم و یا منبعی که مجدد مورداستفاده قرار گیرد. محققان بیش از دو دهه است که بر روی راه‌حل‌های مقابله با فاضلاب کار می‌کنند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که مفهوم اقتصاد مدور درباره آب، نه‌تنها می‌تواند برای محیط‌زیست مفید باشد، بلکه می‌تواند درآمدزایی نیز داشته باشد.
شرایط خشک در بیابان آتاکاما باعث شد این منطقه به یک پیشگام جهانی در نمک‌زدایی تبدیل شود. یک فرآیند ساده حذف نمک از آب از طریق تقطیر باعث ایجاد روش‌های پیشرفته‌ای مانند اسمز معکوس شده است و به آب‌شیرین‌کن‌ها اجازه می‌دهد که آب اقیانوس را به آب شیرین تبدیل کند.
محققان خاطرنشان کردند: آب حاصل از نمک‌زدایی بیشتر برای مصارف صنعتی در نظر گرفته می‌شود.
هزینه و اثرات زیست‌محیطی نمک‌زدایی
بر اساس سازمان غیرانتفاعی غذا و آب، هزینه‌های زیرساختی جمع‌آوری، تقطیر و توزیع آب‌شیرین‌کن اقیانوس، گران‌ترین نوع آب‌شیرین‌کن است. هزینه‌های بالای مشابه، مانع بزرگی برای تلاش نمک‌زدایی در کشورهای فقیر(جایی که بودجه در حال حاضر بسیار اندک است) نیز محسوب می‌شود.
در جبهه محیط‌زیست، نمک‌زدایی گسترده می‌تواند خسارات سنگینی بر تنوع زیستی اقیانوس‌ها وارد کند. سیلویا ارل، از برجسته‌ترین زیست شناسان دریایی جهان و یکی از محققان نشنال جئوگرافیک، اظهار کرد: آب اقیانوس پر از موجودات زنده است و بیشتر آن‌ها در فرآیند آب‌شیرین‌کن از بین می‌روند.
آیا نمک‌زدایی بهترین گزینه است؟
عمل شیرین سازی آب‌نمک در سراسر جهان در حال رایج شدن است. تحلیلگران انتظار دارند در دهه‌های آینده بازار جهانی آب‌شیرین‌کن‌ها، رشد چشمگیری داشته باشد، درنتیجه مدافعان محیط‌زیست ممکن است مجبور شوند به‌جای حذف کامل آن، تا جایی که امکان دارد، سبز عمل کنند.
منابع
daysoftheyear.com
theguardian.com
news.cgtn.com
thoughtco.com
americasquarterly.org
waterworld.com
eeinsc.org
huffpost.com
انتهای پیام