بزرگنمايي:

خراسان آنلاین - یک پژوهشگر علوم قرآنی با اشاره به روایتی در خصوص اینکه چه افراد بیماری می‌توانند روزه نگیرند، گفت: خداوند روزه نگرفتن را به خود افراد واگذار کرده است. دین ما دین بصیرت نفسی است و خیلی چیزها را به خود شخص محول کرده است. 
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان حجت‌الاسلام ‌والمسلمین نوروزی امروز 12 خردادماه در جلسه تفسیر قرآن که در سازمان مرکزی جهاددانشگاهی خراسان‌رضوی برگزار شد، اظهار کرد: فردی از امام باقر (ع) درخصوص اینکه فرد بیمار می‌تواند روزه نگیرد، سوال می‌کند به چه کسی بیمار می‌گویند؟، امام باقر(ع) آیه "بَلِ الْإِنْسانُ عَلى‌ نَفْسِهِ بَصِیرَه" را می‌خواند که خدا روزه و بیمار بودن را به خود انسان واگذار کرده است و می‌گوید "خودت می‌دانی". احتیاج نیست سر یک فرد دیگری را کلاه بگذاری. دین ما چنین دینی است. دین بصیرت نفسی است و خیلی چیزها را به خود شخص محول کرده است. 
وی در خصوص اینکه چطور از قرآن در زندگی امروز استفاده کنیم، بیان کرد: هنر تفسیرالمیزان این است که آیات قرآن را به یکدیگر لینک می‌کند. جست‌وجوی کلمه‌ای لغات قرآن مشکلی را حل نمی‌کند. در لینک کردن آیات به یکدیگر انسان مطالب بسیاری به‌دست می‌آورد.
این پژوهشگر علوم قرآنی عنوان کرد: آنچه باعث می‌شود زندگی ما از تنگ‌بودن رهایی پیدا کند، تدبر در قرآن است. قرآن می‌تواند آن‌قدر موثر و اثرگذار باشد که حتی کوه‌ها را نرم کند، قلب که چیزی نیست. برای اینکه از قرآن نهایت استفاده را ببریم احتیاج به تدبر داریم. آن شیرینی‌ای که در تدبر وجود دارد در تلاوت صرف وجود ندارد. 
وی با اشاره به اینکه قرآن پر از مذمت رفتار بنی‌اسرائیل با پیامبرانشان است، تصریح کرد: فرق مسلمانان و بنی‌اسرائیل در قرآن این است که مسلمانان می‌گویند «سمعنا و اطعنا» و بنی‌اسرائیل می‌گویند «سمعنا و عصینا( ما شنیدیم اما عصیان کردیم)». خداوند در قرآن می‌فرماید همچون افرادی نباشید که گفتند شنیدیم اما نشنیدند. بسیاری از مشکلات ما از اینجا ناشی می‌شود که گوش شنوایی برای شنیدن مطالب یکدیگر نداریم. علت اینکه بنی‌اسرائیل ناشنوا بودند یعنی می‌شنیدند اما عصیان می‌کردند این بود که گوساله‌پرستی در تمام وجودشان رسوخ پیدا کرده بود. آنها گوساله‌پرست نبودند بلکه به گوساله‌ها عشق می‌ورزیدند. کسی که عشقش، فکرش و قصدش گوساله است حرف حضرت موسی را گوش نمی‌دهد.
نوروزی خاطرنشان کرد: تا هنگامی که فکر و ذهن مردم جای دیگری باشد، هرچه تلویزیون سخنرانی نمایش دهد، منبر برگزار کنیم و ... فایده ندارد. باید با علت این موضوع مبارزه کرد و علایق افراد از آنها کنده شود. اول باید عشق افراد که در جای دیگری است قطع شود تا این اقدامات اثر کند. قطع علایق شخص را این‌گونه می‌توان انجام داد که به آنها ثابت کنیم این کاری که آنها انجام می‌دهند برایشان نان و آب نمی‌شود. همیشه حدیث و آیه بر درودیوار شهر می‌نویسیم درحالی که اثر بخش نیست زیرا فکر و ذکر مردم در جای دیگری است.
این پژوهشگر علوم قرآنی عنوان کرد: ما کجا این فرصت را برای دیگران ایجاد کردیم که فرصت داشته باشند به خوشان فکر کنند؟. بخاطر تکنولوژی، فرصت خلوت کردن را از انسان‌ها گرفته‌ایم. علت اینکه اقدامات تربیتی ما بی اثر بوده این است که قطع علاقه انجام نشده است. نباید همیشه پمپاژ اطلاعات مذهبی داشته باشیم. باید به افراد فرصت دهیم با خود خلوت کنند. اگر آنها خلوت کنند به بسیاری موارد خواهند رسید. همان کاری که حضرت ابراهیم موفق شد در مدت کوتاهی با قوم خود انجام دهد و آنها به خودشان رجوع کردند. این فرصت باید برای انسان‌ها فراهم شود که خلوت کنند و خودشان به بسیاری از موارد برسند.
وی افزود: اگر این دین حق است و اگر این معارف الهی هستند باید انسانها به راحتی بتوانند به فطرت خود برسند.اگر بخواهیم در زندگی امروز تاثیرگذار فرهنگی و تربیتی باشیم باید موانع آنچه باعث می‌شود انسان‌ها از رجوع به خو و نفس خود باز بمانند را برطرف کنیم. 
نوروزی در خصوص حاشیه‌نویسی در قرآن اظهار کرد: ما می‌ترسیم که در قرآن حاشیه‌نویسی داشته باشیم زیرا قرآن را کتاب زندگی نمی‌بینیم و آن را کتاب تلاوت و نه تدبر می‌دانیم. خود قرآن هم بر تدبر تاکید دارد. فرق تلاو ت و تدبر در این است که بتوانیم از قرآن در زندگی امروزی الگو بگیریم. ما فکر می‌کنیم نوشتن در قرآن گناه است در حالی که گناه نیست. باید قرآن‌هایی داشته باشیم که فاصله خطوط آن زیاد باشد و بتوانیم حاشیه نویسی در انها انجام دهیم. 
این پژوهشگر علوم قرآنی ادامه داد: خداوند در سوره بقره در خصوص علت مبارک بودن ماه رمضان می‌گوید عظمت ماه رمضان در این است که قرآن در آن نازل شده است. ماه رمضان عزیز و مبارک است زیرا قرآن در آن نازل شده است.
انتهای پیام