بزرگنمايي:

خراسان آنلاین - عکس‌های منتشر شده از حادثه ملکوه در فضای مجازی نشان داد که برخلاف تصور، بسیاری از علاقه‌مندان، بدون وسایل لازمه اقدام به صعود می‌کنند و خطراتی اغلب برگشت‌ناپذیر را به جان می‌خرند. 
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، حادثه‌ای ناگواری که ابتدای خردادماه در قله ملکوه خراسان رضوی رخ داد، قلب‌ عاشقان کوهستان و کوهنوردی را لرزاند. این رخداد تلخ سبب شد تا دوباره بر لزوم رعایت مسائل امنیتی برای جلوگیری از حوادث تاکید نماییم.
با توجه به علاقه تعداد زیادی از ورزشکاران و مردم ورزش‌دوست کشورمان به کوهنوردی، بایستی در خصوص حفظ جان و جلوگیری از بروز اتفاقات ناگوار در این رشته نکاتی را بازگو نماییم.
بخش نه‌چندان کوچکی از علاقه‌مندان به کوهنوردی، متاسفانه با عدم توجه کافی به هشدارها و آنچه که باید در هنگام صعود رعایت نمایند، درگیر حوادثی غیرمترقبه می‌شوند. بزرگترین مشکل رشته کوهنوردی در حال حاضر این است که افرادی با دانش ناکافی، عاشق و دلبسته کوهستان و کوهنوردی شده و از برنامه‌های کوچک و یک‌روزه طبیعت گردی که غیرقابل قیاس با صعودهای سنگین است، کوهنوردی را آغاز کرده و بی‌گدار به آب می‌زنند.
رویای کمال‌گرایانه در کوهستان و تلاش برای افتادن بر سر زبان‌ها، یکی از وحشتناک‌ترین اشتباهات رایج در عرصه کوهستان است. کوهنوردی ورزشی نیست که در آن رقابتی وجود داشته‌باشد و آلوده کردن این رشته به رقابت‌های کور می‌تواند خسارتی جبران‌ناپذیر وارد نماید. نباید فراموش کنیم که رویای مشهور شدن و کمال گرایانه، در هر انسانی سیری‌ناپذیر است به طوری که هرچقدر تعداد قلل فتح‌شده‌ بیشتر باشد ورزشکار احتمال دارد که به سمت و سوی رکوردشکنی صرف برود و علاوه بر اینکه دست به ریسک‌های عجیب و غریب بزند، از هدف اصلی و اصل کوهنوردی دور شود.
کسی که کوهنوردی را از طبیعت‌گردی و بدون داشتن علم و پیش نیازهای آن آغاز کند، مبتلای آن می‌شود و با گذشت زمان خرسند از پیشرفت خود به دنبال پیشرفت و پیشرفت است، غافل از اینکه این پیشرفت مقطعی و بدون آگاهی و تجربه کافی، همچون سمی است که هر لحظه ممکن است اثر کند و زندگی شخص را تحت‌الشعاع قرار دهد. زدن به دل کوهستان، بدون اینکه فرد دانش کافی از شرایط کوهستان داشته‌باشد، شرایط مخاطره‌آمیز و خطرناکی را رقم می‌زند.
کوهستان و به خصوص صعودهای ورزشی، جایگاهی برای آزمون و خطاهای دلباختگان این رشته نیست، زیرا نخستین اشتباه فرد منجر به حوادث ناگواری می‌شود. گاهی یک گره ساده، باد بهاری، صدای نابه‌هنگام و موارد بسیار کوچک می‌تواند شرایط عالی و باب طبع روز صعود را تبدیل به بدترین شرایط کرده و ناگوارترین حوادث را برای ما رقم بزند. 
مُلکوه در فاصله 61 کیلومتری شمال غربی شهرستان تربت حیدریه و 150 کیلومتری شهرستان مشهد و حد فاصل شهر کدکن و روستاهای حصار و رودمعجن واقع شده‌است. ارتفاع قله 3013 متر از سطح دریا است و دارای 4 مسیر صعود و از لحاظ فنی دیواره‌ها و گرده‌های مسیر صعود مُلکوه معروف به علم کوه خراسان است. به طوری که مورد توجه بسیاری از کوهنوردان است.
کوهنوردان بسیاری به واسه آوازه ملکوه قصد صعود به این قله را داشته‌اند، متاسفانه تعدادی از کوهنوردان به صورت آزاد و بدون مربی یا همراهی فردی فنی، قصد صعود می‌کنند در حالی که شرایط مُلکوه به‌گونه‌ای است که در طی مسیر صعود، بایستی شخص حتما از لوازم حمایتی و بخصوص کلاه کاسکت سنگنوردی استفاده کند. در صورتی که فرد، لوازم حمایتی و کلاه مخصوص همراه خود نداشته باشد، بدون شک جان خویشتن را به خطر انداخته‌است. 
مسیر شرقی مُلکوه معرف به دهلیز شرقی یا گرده ماهی است و به لحاظ سختی، عدد 5.8 به آن نسبت داده شده به طوری که مسیر ابتدایی صعود، شکاف عمودی و سنگلاخ است. سپس بعد از طی مسیر عمودی به ابتدای مسیر مسیم بکسل‌ها رسیده که بایستی در این قسمت مسیر فرد صعود کننده تحت حمایت سیم بکسل‌ها قرار گیرد. لذا به دلیل فنی بودن مسیر لازم است در تمامی طول مسیر از کلاه کاسکت سنگنوردی استفاده شود.
روز جمعه 4 خرداد ماه دو کوهنورد مشهدی قصد صعود قله مُلکوه را از مسیر دهلیز شرقی داشته که در میانه مسیر بانوی کوهنورد مشهدی از ارتفاعی سقوط کرده و دچار آسیب‌‌هایی شده که به گزارش امدادگران سطح هوشیاری وی پایین است.
با توجه به عکس‌هایی که از محل حادثه برداشت شده و همچنین صحبت‌های گروه‌های حاضر در روز حادثه می‌توان دریافت که بسیاری از کوهنوردان حاضر در روز حادثه و به‌ویژه‌ بانوی کوهنورد حادثه‌دیده، از لوازم فنی که مهم‌ترین آنها کلاه کاسکت بوده استفاده نکرده‌اند، از این‌رو رعایت نکردن همین نکات کوچک و به ظاهر پیش‌پا افتاده می‌تواند منجر به حوادث ناگواری شود.
از این جهت اصول اولیه‌ای که بایستی هر فرد در کوهستان فرا گرفت علم آن است، لذا بایستی هر فرد به سطحی از علم و آگاهی برسد که برای خود حوادث ناگواری رقم نزند، و این علم و آگاهی از کوهستان فقط با گذراندن دوره‌های آموزشی معتبر و هم‌نشینی با افراد باتجربه و پیشکسوت کوهستان به دست می‌آید.
کوهستان آواز زندگان است، چه بسا تاخیرهای چند ساعته، دلهره و اضطراب بزرگی بر جان‌ و دل خانواده‌ها وارد می‌شود، از این رو همیشه باید در نظر داشت که در شهر، خانواده‌ها و عزیزانمان چشم انتظار ما هستند و نباید با بی‌دقتی حوادث را با دستان خود بسازیم.
متین خامسی تهرانی
انتهای پیام