بزرگنمايي:

خراسان آنلاین - مدیرکل اداره منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی گفت: 48 درصد مساحت استان خراسان رضوی عراضی بیابانی است که بخش وسیعی حدود 1میلیون و 500 هزار هکتار کانون‌های بحرانی فرسایش بادی بوده که عمده این مناطق کانون تولید ریزگردها هستند.
علیرضا صحرائی در گفت‌وگو با ایسنا- منطقه خراسان، با اشاره به اینکه مقابله با بیابان زدایی قدمتی دیرینه‌ای دارد، عنوان کرد: اولین اقدام بیابان‌زدایی در سال 1344 و از منطقه حارث آباد سرخس انجام شده است، از این جهت میتوان دریافت که مقابله با بیابان زدایی عمری بالغ بر 53 سال دارد.
وی با اشاره به اینکه 570 هزار هکتار عملیات اصلاح عرصه‌های بیابانی و احیا شده صورت گرفته است، بیان کرد: از این جهت عملیات مقابله با بیابان‌زدایی بدون فوت وقت صورت می‌گیرد.
مدیرکل اداره منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی با اشاره به اینکه بیابان‌زایی عواملی چون انسانی، اقلیمی و خشکسالی دارد، عنوان کرد: بهره‌برداری نامناسب از آب، عدم اجرای مناسب طرح‌های عمرانی و بسیاری از عوامل انسانی دیگر باعث گسترش بیابان بوده که خوشبختانه کشور ما نسبت به کشورهایی دیگر در عرصه بیابان‌زدایی به خوبی عمل کرده است.
وی با اشاره اینکه بیشتر عمل ‌ما در بیابان‌زدایی اصلاح مناطق بحرانی است، افزود: در16 شهر استان 15 کانون بحران فرسایش بادی داشته که خوشبختانه طرح‌های مطالعاتی و اجرایی این کانون‌ها صورت گرفته و همچنین عملیات اجرایی کانون بحران فرسایش بادی نیز هر ساله صورت می‌گیرد.
مدیرکل اداره منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی با اشاره به اینکه کمربند سبزی در مناطق بیابانی استان خراسان رضوی ایجاد شده است، عنوان کرد: این کمربند سبز از مناطق سبزوار تا سرخس ایجاد شده به طوری که تمام شهرهای جنوبی، شرقی و غربی که کانون بحران فعال داشته شناسایی و عملیات اصلاح و احیا این کانون‌ها صورت گرفته است.
صحرائی ادامه داد: عملیات اصلاح و بیابان‌زدایی با گونه‌های مقاوم کویری مانند تاغ صورت می‌گیرد.
وی با بیان اینکه بهترین روش برای اصلاح مناطق بیابانی و بحرانی افزایش پوشش گیاهی است، عنوان کرد: در بعضی از کانون‌هایی که به شدت بحرانی بوده نمی‌توان پوشش گیاهی را مستقر کرد، از این جهت برای ثبات این مناطق ابتدا بایستی توسط مالچ تثبیت و سپس گیاه کاشته شود.
 مدیرکل اداره منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان رضوی افزود: با توجه به اینکه کانون بحرانی زیادی نداریم، در سال‌های گذشته مالچ پاشی در مناطق سرخس و گناباد انجام شده است، اما هم‌اکنون نیازی به آن نیست. لذا فقط در صورتی از مالچ استفاده می‌شود که در مناطقی گیاه نتواند در خاک استقرار پیدا کند چراکه مالچ پاشی برای ثبات گیاه صورت می‌گیرد.
انتهای پیام