چاپ

پیام خراسان - بر اساس گزارش اخیر سازمان ملل، ربات‌هایی که با هوش مصنوعی هدایت می‌شوند منجر به افزایش تولید شده و در مقابل باعث کاهش قابل ملاحظه موقعیت‌های شغلی خواهند شد و بر اهداف ترویج برابری اجتماعی نیز تاثیر بسیاری خواهند گذاشت.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان و به نقل از نیوز، بر اساس گزارش اخیر سازمان ملل متحد، فناوری‌های جدید از هوش مصنوعی تا ویرایش ژن دارای پتانسیل بالایی برای بهبود زندگی مردم هستند، اما می‌توانند نابرابری و ناپایداری اجتماعی را نیز در معرض خطر قرار دهند.
در بررسی‌های اقتصادی و اجتماعی جهان در سال 2018 بر فناوری‌های پیشرو در تحقق اهداف سازمان ملل تا سال 2030 از جمله پایان دادن به فقر شدید، حفظ محیط زیست و رشد اقتصادی متمرکز شده است.
آنتونیو گوتریش، دبیر کل سازمان ملل متحد گفت: فناوری‌های پیشرو از جمله توالی DNA، چاپ سه‌بعدی، فناوری‌های تجدیدپذیر با پلاستیک‌های زیستی پایدار، یادگیری ماشین وهوش مصنوعی پتانسیل بسیاری برای رسیدن به اهداف سال 2030 دارند.
وی گفت: سلامت و طول عمر، موفقیت در استفاده از مواد پایدار زیست محیطی در دسترس و مهار این فناوری‌ها، موجب موفقیت و زندگی بهتر بشر خواهند شد، اما در کنار این موفقیت نگرانی‌های جدی نیز وجود دارد.
گوتریس از دولت‌ها خواست تا سیاست‌هایی اتخاذ کنند که اطمینان حاصل شود فناوری‌های پیشرو نه فقط از لحاظ تجاری قابل اعتماد بوده بلکه عادلانه و اخلاقی نیز باشند.
در حالی که کشورهای پیشرفته و توسعه یافته با استفاده از فناوری به ریشه‌کنی بیماری‌ها و اتوماتیک شدن بسیاری از امور دست یافته‌اند، اما بسیاری از کشورهای در حال توسعه از مزایای این فناوری‌ها بی‌بهره هستند.
کارشناسان سازمان ملل متحد اظهار کردند: شکاف بزرگ فناوری همچنان ادامه دارد و بیش از یک میلیارد نفر در کشورهای در حال توسعه به برق دسترسی ندارند و 2.5 میلیارد نفر دیگر ارتباطات ضعیف و اختلالات متداول برق را تجربه می‌کنند.
میلیون ها نفر همچنان به "قدرت عضلانی انسان وحیوانات" وابسته هستند تا در زمین و سایر زمینه‌های تولید کار ‌کنند و دسترسی به آموزش‌های مدرن ندارند.
شاید کشورهای در حال توسعه نیز به فناوری‌های خاصی در زمنیه‌های مختلف دست یابند، اما با حداقل آموزش و دسترسی محدود به این فناوری‌ها امکان استفاده بهینه از آنها وجود ندارد.
گزارش سازمان امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد نشان می‌دهد پیشرفت در اتوماسیون، یادگیری ماشین و هوش مصنوعی باعث تغییر در بازار کار و کاهش فرصت‌های شغلی در کشورهای پیشرفته‌تر شده است.
در حالی که پیشرفت تکنولوژیکی برای رسیدن به اهداف سازمان ملل در سال 2030 اساسی است، اما هیچ تضمینی وجود ندارد که این پیشرفت با نیازهای فزاینده بشری مانند ریشه کنی فقر و گرسنگی، کاهش نابرابری، ایجاد رفاه مشترک و مقابله با تغییرات اقلیمی مطابقت داشته باشند.
وی در ادامه افزود: به عنوان مثال ربات‌های هوش مصنوعی منجر به افزایش تولید خواهند شد، اما باعث کاهش قابل توجه فرصت‌های شغلی شده و بر ترویج نابرابری اجتماعی تاثیر زیادی خواهند داشت.
فناوری در رسانه‌های اجتماعی نیز با تبلیغات هدفمند به طور فزاینده‌ای بر احساسات انسانی تاثیر دارد.
در حالی که سیستم‌های تصمیم‌گیری مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند دسترسی به خدمات عمومی را بهبود بخشند، اما موجب تقویت‌ برخی موارد از جمله محرومیت خواهند شد.
کارشناسان سازمان ملل متحد خواستار شفافیت و پاسخگویی بیشتر به تصمیمات مبتنی بر هوش مصنوعی هستند.
انتهای پیام