چاپ

پیام خراسان - یک کارگردان تئاتر گفت: هیچ حمایتی در زمینه تئاتر وجود ندارد و هنرمندان اکثرا برای اجرای تئاتر با مشکلات مالی بسیاری مواجه هستند؛ اما با تمام مشکلات موجود باز هم گروه‌ها و هنرمندان در این عرصه چراغ تئاتر این شهر را روشن نگه داشته‌اند.
مهسا غفوریان در گفت‌وگو با ایسنا- منطقه خراسان، در خصوص مشکلات تئاتر گفت: ازنظر من مسئولین اشتباه فکر می‌کنند؛ اگر تئاتری‌ها کار نکنند مسئولین نمی‌توانند برای تئاتری‌ها خط و مرز مشخص کنند. بدون وجود هیچ‌گونه تبلیغات، حمایت، امکانات و بودجه‌ای؛ هم‌چنین می‌توان گفت به‌فکر هنرمندان نیستند، البته روی صحبت من با ریاست جدید ارشاد جناب آقای استادی نیست؛ زیرا برای اجرا با ایشان به مشکلی برنخورده‌ام.
وی افزود: بسیاری ازهنرمندان دراین عرصه که نگاه هنرمندانه‌تری به تئاتر دارند؛ به‌خاطر مسائل مالی، شاید فعالیت آن‌ها کمی به سطح کشیده‌شود و گاهی از ارزش هنری که باید داشته‌ باشد کاسته می‌شود.
این کارگردان تئاترمدعی شد: افرادی ‌که در این مدت با آن‌ها ارتباط داشته‌ام، ریاست انجمن و افراد دیگر همکاری لازم را با من نداشتند؛ با این‌که من چندین سال در این عرصه و در جشنواره فعالیت داشته‌ام و سال قبل کاندید بازیگری بین‌الملل شده‌ام؛ هم‌چنین در مسابقه ایران جایزه کسب کردم و این اتفاقی بود که چندین سال برای بازیگر خانم درشهرما نیفتاده بود.
غفوریان ابراز کرد: متاسفانه گاهی دلایل کاملا شخصی و منفعت‌طلبانه برخی افراد باعث می‌شود که فراموش کنند به خاطر چه‌کسی و چه رسالتی پشت میز نشسته‌اند و کاری که فقط به ‌نفع خودشان است را انجام می‌دهند.
وی اظهار کرد: اکران تئاترهای مختلف نسبت به سال‌های قبل بیشتر شده و این امری مثبت در این عرصه خواهد بود؛ اما از طرفی ما با کمبود سالن و امکانات مواجه هستیم، هم‌چنین از نظر سخت افزاری وضعیت مطلوبی نداریم؛ البته ناگفته نماند مشهد بعد از تهران در رده‌ دوم تئاتر ایران قرار دارد، در شهر مشهد گروه‌های تئاتر بسیاری در حال فعالیت هستند.
این کارگردان تئاتر عنوان کرد: باتوجه به این‌که در عرصه تئاتر فعالیت دارم، فضای این نمایش مربوط به تئاتر، بازیگری و دغدغه هنرجویان بازیگری در خصوص ورود به این عرصه، هم‌چنین ارتباط این موارد با فضای شغلی و کاری من و این‌که هر روز شاهد دغدغه‌های هنرجویان بوده‌ام و همیشه این دغدغه را حس کرده‌ام.
غفوریان بیان کرد: کارمن با تیم هنرجویانی که برای اولین بار قرار بود بر روی صحنه رفته و نمایش‌نامه را ارائه دهند بسته شد؛ ترجیح دادم به‌جای این‌که متن دیگری را انتخاب کنم و یا نگارش متنی را عهده‌دار شوم که با این فضا و هنرجویان مرتبط نیست؛ نگارش نمایش‌نامه‌ام در حیطه تئاتر و هنرجویان آن قرار بگیرد. از نظرمن این امر باعث شد این هنرجویان تجربه ناب‌تری داشته‌باشند، پس می‌توان گفت ایده این متن دورازذهن نبود.
وی خاطر نشان کرد: این نمایش مربوط به سه گروه هنرجوی بازیگری که در سه اپیزود مختلف، سه نمایش‌نامه بسیار شناخته شده‌ شاعر و نمایش‌نامه‌نویس اسپانیایی گارسیا لورکا را تمرین می‌کنند و درهراپیزود یک نمایش بر روی صحنه خواهد رفت.
این کارگردان تئاتر گفت: گروه اول «نمایش یرما»، گروه دوم «عروسی خون» و گروه سوم «خانه برنارد آلبا» را اجرا می‌کنند؛ در حین تمرینات برای این گروه در نمایش‌نامه یک سری مسائل پیش می‌آید و دچار درگیری با این مسائل خواهند شد که شاید بشود ارتباطی بین این مسائل و نمایش‌نامه‌ لورکا پیدا کرد.
غفوریان مطرح کرد: موضوع این نمایش‌نامه این‌گونه است؛ در یکی از روزها کارگردان گروه در تمرین حاضر نمی‌شود و این گروه مجبور به گرداندن تمرین بدون حضور کارگردان می‌شوند.
وی افزود: در ابتدای اپیزود اولین روزی‌که این افراد برای مصاحبه با کارگردان می‌آیند؛ از دغدغه بازیگر شدن و این‌که چرا می‌خواهند بازیگر شوند برای کارگردان صحبت می‌کنند.
این کارگردان اظهار کرد: باتوجه به این‌که نمایش‌نامه بازگوکننده دغدغه هنرجویان برای ورود به عرصه بازیگری است؛ هم‌چنین نقدی که در این زمینه بر بسیاری از دغدغه‌ها، فضای تدریس و فضای تئاتر وارد می‌شود؛ شاید این فضا به‌عنوان یک شغل، حرفه یا یک علاقه برای بسیاری از افرادی‌ که وارد این فضا می‌شوند؛ بسیار سخت و دردناک باشد، گاهی با چیزی ‌که از بیرون مشاهده می‌شود فاصله دارد و جدا از تمام این‌ها می‌تواند نشانگری از یک جامعه باشد؛ زیرا این گروه‌ها که با هم برای اجرای کار، تمرین می‌کنند و هم‌چنین رخ داد اتفاقات بین افراد هنرجو می‌تواند یادآور یک جامعه باشد.
غفوریان بیان کرد: بسیاری از افراد با دغدغه‌های نادرستی مانند شهرت، محبوبیت یا دلایل شخصی مانند رفع کمبود، تفریح و سرگرمی که شاید زیاد مطلوب واقع نشود وارد این عرصه می‌شوند که از نظر من بسیار اشتباه است؛ اگر فردی با این دلایل و دغدغه‌ها بخواهد قدم به این عرصه بگذارد موفق نخواهد شد.
وی عنوان کرد: ازنظر من اولین کسانی که به‌خوبی می‌توانند با این نمایش‌نامه ارتباط برقرار کنند. هنرجویانی هستند که تیم اجرای این نمایش را تشکیل می‌دهند؛ من دوست ‌دارم افرادی که به‌طور حرفه‌ای مشغول فعالیت درعرصه تئاترهستند همراه این نمایش شوند؛ هم‌چنین بخش اولِ نقد وارد بر این فضا می‌تواند توسط افرادی‌که در این عرصه به‌طور حرفه‌ای مشغول فعالیت هستند رفع ‌شود.
این کارگردان تئاتر مطرح کرد: شاید این نقد خوشایند هم‌کارانم در این حوزه نباشد؛ با این‌که من این نقد را اول از همه از خودم شروع کرده‌ام و به‌هیچ‌ عنوان نقد من به شخص خاصی نیست و به‌کلیت این فضا است؛ باتوجه به این‌که نمی‌توان یک‌جانبه قضاوت کرد و یک طرف جریان را مورد نقد قرار داد؛ از نظر من شاید راه حل مسائلی که در این نمایش بازگو می‌شود به‌دست افراد حرفه‌ای در این زمینه است.
غفوریان گفت: این نمایش‌نامه حس و حالی کاملا دینی دارد و در خصوص تئاتر مشهد بوده و در مشهد کار شده‌است؛ هم‌چنین باتوجه به این‌که سلایق مخاطبان متفاوت است از نظر من این نوع نمایش زیاد عام پسند نیست؛ زیرا در خصوص تئاتر است اما افرادی‌که تماشاچی پروپا قرص تئاتر هستند و همیشه برای تماشا تئاترهای متفاوت حضور به‌هم می‌رسانند از این‌که پشت صحنه تمرین‌های تئاتر و هم‌چنین اتفاقاتی که رخ می‌دهد تا یک نمایش آماده اکران بر روی صحنه شود، برای آن‌ها جذاب به‌نظر می‌رسد.
وی اظهار کرد: دراین نمایش فضای اکران فضایی کارگاهی است؛ بازیگران برای اولین‌بار بر روی صحنه اجرا ‌می‌کنند که شاید در ذهن افرادی‌ که به تماشای این نمایش آمده‌اند فضای استقبال زیادی نباشد.
این کارگردان تئاترعنوان کرد: زمان اکران این نمایش 110 دقیقه و طبیعتا طولانی است؛ هم‌چنین صندلی‌های سالن‌ استاندارد نیستند که شاید برای زمان طولانی کمی مخاطب را کم طاقت کند؛ این امر طبیعی است و من به مخاطبان حق می‌دهم.
غفوریان ابراز کرد: با تمام ضعف‌هایی که وجود دارد افرادی ‌که مخاطب این نمایش بوده‌اند؛ اکثرا این نمایش را دوست داشته و از آن استقبال کرده‌اند و من فکر می‌کردم این کار فقط مورد استقبال هنرجویان این عرصه قرار بگیرد؛ حتی هنرجویانی حضور داشتند که بسیار احساساتی شده؛ در آخر نمایش گریه کرده‌ و بسیار خوب توانسته‌اند با این نمایش ارتباط برقرار کنند. هم‌چنین مردم این نمایش را دوست‌داشته، درک کردند و بسیار خوب با این تئاتر ارتباط برقرار کرده و کاملا با نمایش همراه شدند.
وی خاطر نشان کرد: باتوجه به این‌که بازیگران این نمایش آماتور هستند یعنی هنوز تئاتر به ‌عنوان شغل و حرفه برای آن‌ها تعرف نشده؛ اما آمادگی کامل در این زمینه دارند؛ هم‌چنین توجیه شده‌اند که هر اتفاق غیر منتظره‌ای در هر تئاتری ممکن است رخ دهد و تا جایی‌ که امکان دارد نباید اتفاقی بیفتد که نمایش دچار لطمه و یا قطع شود، خوشبختانه در تمام شب‌هایی که این نمایش بر روی صحنه اکران شده تمام هنرجویان بسیار حرفه‌ای برخورد کردند و متفاوت از نمایش‌های دیگر نبوده است.
این کارگردان تئاتراظهار کرد: هم‌چنین اگر اتفاقی در حین اجرا رخ دهد بازیگران به‌ صورت حرفه‌ای با آن مقابله کرده و نمی‌گذارند مخاطب متوجه این امر شود.
غفوریان مطرح کرد: هم‌چنین کمتر از یک ماه است که با این گروه آشنا شده‌ام این گروه بسیار هدفمند، بی‌حاشیه و خالص هستند که رفتن من را برایم سخت کرده‌اند؛ یعنی اگر قرار باشد برای کسی نگران و دلتنگ شوم و دوست ‌داشته‌ باشم که دوباره با آن‌ها هم‌کار شوم این گروه خواهند بود.
وی عنوان کرد: باتوجه به تمام دلگیری‌هایی که از مسئولین این شهر دارم و قرار است از مشهد به تهران مهاجرت کنم؛ درحال حاضر این آخرین فعالیت من در مشهد است.
این کارگردان تئاتر اظهار کرد: آرزو می‌کنم که این گروه در تئاتر مشهد و در کنار دیگر هم‌کارانی‌که به‌طور حرفه‌ای مشغول فعالیت در عرصه تئاتر هستند آینده‌ای درخشان داشته‌باشند؛ زیرا لایق این موفقیت هستند و من بسیار خوشحالم که توانسته‌ام نمایشی را با این افراد به روی صحنه اجرا ببرم.
انتهای پیام