پیام خراسان
یک تاریخ‌شناس:
زن با زمین، درخت، آب و ماه در یک سرشت است
دوشنبه 7 آبان 1397 - 12:41:26 AM
ایسنا
پیام خراسان - کارشناس ارشد ایران باستان گفت: زنان با زمین، درخت، آب و ماه در یک سرشت هستند به دلیل اینکه عمیقا روی رشد تاثیر می‌گذارند، ضامن باروری هستند، حامی‌اند، جهان را تغذیه وحیات ما را صیانت می‌کنند.
 سمیه یوسفی امروز در نشستی علمی با عنوان «در ژرفای یک جهان زنانه» در دانشگاه فردوسی در خصوص ازدواج در ایران باستان اظهار کرد: ازدواج در ایران باستان همیشه با یک سکوت و فقدان عمیق رو به رو بوده است. زنان در بستر تاریخ نقش ویژه‌ای داشتند. حضور زنان در آثار باقی مانده از تخت جمشید و بخشی از دربار نشان دهنده قدرت آن‌ها بوده اما در مورد حیات عاطفی زن‌ها چیزی وجود ندارد و تاکنون با فقدان این موضوع رو به رو بوده‌ایم.
وی افزود: شناخت ما از ازدواج مربوط به دوران ساسانیان است. در این دوره دو نوع ازدواج شامل ازدواج پادشاهی و ازدواج چگری وجود داشته است.
این کارشناس ارشد ایران باستان در خصوص چگونگی ازدواج در دوران ساسانی بیان کرد: ازدواج پادشاهی مانند ازدواج کنونی ما بوده با این تفاوت که در ازدواج پادشاهی، زن باید یک سالار داشته باشد. اشخاصی مانند پدر، برادر یا عمو که سرپرست و سالار او می‌شدند.
یوسفی ادامه داد: در این نوع ازدواج همه روابط طبیعی و حقوقی مرعی بوده است. مرد شوهر حقوقی محسوب می‌شده و نسبت به امرار معاش زن مسئولیت کامل داشته است. همچنین زمانی‌که فرزندی متولد می‌شد، پدر طبیعی و حقوقی آن فرزند نیز به شمار می‌رفت و آنچه در زندگی زن و مرد وجود داشت، به شکل مساوی بین آنها تقسیم می‌شد.
وی عنوان کرد: در تاریخ ایران باستان وجود جانشین ذکور و داشتن فرزند پسر مساله بسیار مهمی بود. اگر پادشاهی جانشین ذکور نداشت، دختر یا همسر او برای آوردن فرزند پسر واسطه می‌شدند.
کارشناس ارشد ایران باستان در خصوص ازدواج چگری بیان کرد: در این مدل زن با مرد دیگری ازدواج می‌کرد و آن مرد فقط از لحاظ طبیعی فرزند آن بچه بود و تنها نسبت چگری داشت. امرار معاش زن و بچه بر عهده پدر یا سالار زن بوده است. در ازدواج چگری اولین پسری که به دنیا می‌آمد، جانشین پادشاه می‌شد. داشتن جانشین اهمیت بالایی داشت.
وی با بیان اینکه «ازدواج دختر باید با رضایت او انجام می‌گرفت و دختر در سن 15 سالگی به خانه شوهر فرستاده می‌شد»، گفت: البته نوع دیگری از ازدواج درایران باستان ازدواج با محارم (خویدوده) بوده که بین پدر و دختر، مادر با پسر یا خواهر و برادر انجام می‌شده و جنبه آینی داشته است.


http://www.khorasan-online.ir/fa/News/112205/زن-با-زمین،-درخت،-آب-و-ماه-در-یک-سرشت-است
بستن   چاپ