چاپ

پیام خراسان - رئیس انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی گفت: نمایش «ننه‌دل‌آور» اولین محصول از دوره‌های آموزشی تئاتر استانی است.
آرش خیرآبادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا- منطقه خراسان، با بیان این مطلب در خصوص اجرای نمایش «ننه‌دل‌آور» اظهار کرد: ما یک دوره هشت‌ماهه آموزش در حین تمرین برای هنرجویان در این ساختار آموزش جدید تعریف کرده‌ایم که در آن دو ترم به صورت تجربی و تئوری مباحث تئاتر را آموزش می‌بینند و سپس در طول ترم دوم، هنرجویان وارد حوزه تمرین تئاتر می‌شوند. در ترم سه و چهار که یک ترم را شامل می‌شود، هنرجویان یک متن نمایشی را انتخاب کرده و یا ما برای آن‌ها انتخاب می‌کنیم و این متن نمایشی تمرین می‌شود؛ به این معنا که همزمان، علاوه بر آموزش، متن نمایشی نیز تمرین می‌شود. در نهایت تمرین هنرجویان به صورت یک اجرای کارگاهی، اما با تمام ویژگی‌های یک اجرای حرفه‌ای به روی صحنه می‌رود.
وی افزود: دلیل این که نام چنین اجراهایی، اجرای کارگاهی است، آن است که چون اولین تجربه اجرایی گروه روی صحنه محسوب می‌شود، به آن تجربه و یا تئاتر کارگاهی می‌گوییم؛ در غیر این صورت به لحاظ کیفی و کمی، هیچ دست کمی از تئاترهای حرفه‌ای ندارد.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی در خصوص موضوع نمایش‌نامه «ننه دل‌آور»، ضمن اشاره به بازنویسی این نمایش‌نامه ادامه داد: اصولا نمایش‌نامه‌های نوشته شده توسط برتولت برشت، به دلیل ساختار تفکر او در اجرای نمایش، برای کسانی که می‌خواهند تئاتر کارگاهی کار کنند ساده‌تر و البته از طرفی نیز سخت‌تر است. برشت معتقد بود که تماشاچی نباید محو جاذبه‌های صحنه گردد؛ بلکه باید به پیام نمایش‌نامه توجه کند، به جای این که درگیر رویاهایی شود که ما برای او می‌سازیم.
خیرآبادی تصریح کرد: فاصله‌گذاری معروف برشت نیز از همین‌جا ناشی می‌شود؛ به این معنا که بازیگران نمایش‌نامه‌‌های برشت در مقاطعی از قالب نقش بیرون می‌آمدند و شخصیت حقیقی خود را برای تماشاچی به نمایش می‌گذاشتند. به این خاطر که تماشاچی هیچ‌گاه احساس نکند که درگیر یک تخیل است؛ بلکه مدام در واقعیت و در حال حاضر سیر کند و آدم‌هایی را که نقش‌ها را بازی می‌کنند، با اسامی خودشان قبول کند. بنابراین برای برشت پیام حائز اهمیت است.
وی عنوان کرد: ما در این نمایش‌ طبق ساختار برشت سعی کردیم تا حدودی پایبندی به اصول وی داشته باشیم. منتها با توجه به این که ایرانیان داستان را مانند شیوه غربی‌ها نمی‌پسندند و ما بیشتر قصه‌محور هستیم و رویا را بیشتر می‌پذیریم و حس بهتری برای آن خرج می‌کنیم، به این ترتیب نمایش‌نامه برشت را کاملا به صورت یک نمایش‌نامه با ساختاری مدرن و امروزی، اما بر خلاف جنبه‌های برشت، بدون هیچ‌گونه فاصله‌گذاری به اجرا درآوردیم.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی با بیان این که سخن نمایش‌نامه حاضر در خصوص جنگ است، افزود: «ننه‌دل‌آور» که نام او «آنا» است، زنی با یک گاری دستی است که دورتادور اروپا را می‌گردد و در جنگ‌های معروف 30ساله اروپا برای شهرها و مردمان جنگ‌زده، اجناس و اقلامی را می‌برد تا به فروش برساند. همچنین در این داستان برشت جنگ را به صورت امری مذموم شمرده و نقدی تلخ از جنگ به دست می‌دهد و البته ما در کنار آن با شخصیت‌های مختلفی مثل خود ننه‌دل‌آور و بچه‌های او آشنا می‌شویم؛ گرچه اصلا نام این نمایش‌نامه «ننه‌دلاور و فرزندانش» است؛ ولی به این دلیل که نام نمایش‌نامه را کوتاه‌تر کنیم، تنها همان شخصیت محوری، یعنی «ننه دل‌آور» را انتخاب کردیم. به این خاطر که طبیعتا وقتی تماشاچی به تماشای صحنه می‌نشیند، داستان فرزندان «ننه دل‌آور» را نیز که در طول قصه او را همراهی می‌کنند، شاهد خواهد بود.‌
خیرآبادی در مورد کارگردانی این نمایش بیان کرد: در نمایش‌های کارگاهی، ما «کارگردان» را به مفهومی که در تئاتر حرفه‌ای می‌بینیم، نداریم. بنده به عنوان مدرس و سرپرست گروه این نمایش فعالیت داشتم و زیرمجموعه من، دو هنرجوی کارگردانی نیز فعالیت داشته و طرح‌های خود را پیاده کرده و بنده آن را تصحیح می‌کردم و به این ترتیب، در نمایش‌های کارگاهی در بالادست کارگردان نیز یک مدرس تئاتر حضور دارد.
وی در خصوص بازیگران تئاتر تجربی «ننه‌دل‌آور» عنوان کرد: مرضیه سراجی در نقش «ننه دل‌آور»، سیما ساعدی در نقش «کاترین»، محمدعلی امینی در نقش «آیلی»، علیرضا کاهنی در نقش «سویسی» به عنوان فرزندان ننه دل‌آور ایفای نقش می‌کنند. همچنین مسیح خداداد در نقش «ستوان و کشیک»، هادی گرایلو در نقش «آشپز»، حانیه عاشوری در نقش «ایوت»، مژگان کوه‌جانی، سجاد موسوی، محمدامین یوسفی، سینا رحمانی و عطیه شریعتی در نقش سربازان نمایش ایفای نقش می‌کنند.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی با اشاره به حدود یک‌سال تمرین کارگاهی برای این نمایش ادامه داد: ساختار کار کارگاهی به این ترتیب است که وقتی دوره آموزشی به پایان می‌رسد، متن نمایش‌نامه در دست قرار می‌گیرد و هنرجویان در حین تمرین نمایش‌نامه آموزش نیز می‌بینند. به این ترتیب بچه‌ها در طول تمرین خود موظفند برای نقش‌هایشان، خود طرح بازیگری بریزند و این طرح‌ها زمانی که به نمایش در می‌آید، توسط مدرس روتوش و تصحیح می‌شود. بنابراین هنرجویان در واقع به خود کمک می‌کنند. بنابراین، یک کار کارگاهی متکی بر ایده‌پردازی و نوآوری بازیگران و هنرجویانی است که در درون گروه هستند و به این ترتیب سرپرست و مدرس کمترین میزان تاثیر را در ایده‌ها و طرح‌ها داشته و تنها آن‌ها را پذیرفته و قوام می‌دهد و در حاشیه به بازیگران در زمینه‌های مخصوصی که طرح داده‌اند، آموزش می‌دهد.
خیرآبادی در خصوص استقبال از نخستین تئاتر تجربی دوره‌های آموزش تئاتر استانی بیان کرد: استقبال بسیار مطلوب بود و واقعیت آن است که انتظار نداشتم سالن ما پر و بیش از ظرفیت خود، تماشاچی بپذیرد و تصور این بود که ممکن است تنها افرادی که دست‌اندرکار حوزه هنر تئاتر هستند، به تماشا نشسته و نقدی داشته باشند؛ در حالی که تماشاچیان عام به شدت از این نمایش استقبال کردند و ظرف چند روز اجرا، سالن ما کاملا پر و دارای ظرفیت فروش تکمیل بود.
وی افزود: اجراهای این نمایش به عقیده من، بسیار باکیفیت بود و نیز با توجه به این که هیچ‌یک از بازیگران ما، تجربه به روی صحنه رفتن را نداشتند و لذا اولین‌باری بود که مقابل تماشاچی به روی صحنه رفته‌اند، خوشبختانه به شدت خوش درخشیدند.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی خراسان رضوی اضافه کرد: پس از اجرای این نمایش، نمایش «ژان دارک» از سری تئاترهای کارگاهی، حدود یک یا دوهفته آینده به روی صحنه خواهد رفت که با همین ساختار و نوشته برشت است. همچنین متن بعدی که به زودی و در سال جدید اجرا خواهد شد، «کالیگولا» نوشته آلبر کامو است که هردوی این نمایش‌نامه‌های نامبرده شده، پر از شخصیت بوده و نیز در حوزه ادبیات نمایشی بسیار شاخص هستند.
خیرآبادی در خصوص طرح آموزش تئاتر استانی خاطرنشان کرد: این طرح آموزشی، آغاز یک مسیر طولانی و به تعبیری بدون پایان است که اولین قدم آن را برداشته‌ایم و از این به بعد شاهد این خواهیم بود که در همه شهرهای استان و زیر نظر انجمن هنرهای نمایشی، آثار کارگاهی تولید شوند. ضمن این که ما در سال، جشنواره تئاتر کارگاهی را نیز خواهیم داشت که به امید خدا هر سال با نظارت انجمن هنرهای نمایشی استان برگزار و در آن برترین‌ها انتخاب خواهد شد. لذا پیش‌بینی من این است که برای سال آینده، حداقل از هشت شهر که در حال حاضر تئاترهای خود را در زمینه‌های کارگاهی تولید می‌کنند، آثاری را داشته باشیم.
انتهای پیام