چاپ

پیام خراسان - روستای خوان یکی از جاذبه‌های خراسان جنوبی است که طبیعت زیبایش چشم هر بیننده‌ای را به خود جذب می‌کند.
روستای خوان در 25 کیلومتری شهرستان درمیان و 85 کیلومتری شهر بیرجند قرار گرفته ‌است. به دلیل اینکه این روستا در منطقه‌ای کوهستانی قرار دارد، هوایی خنک و آب شیرین دارد و دارای چهار قنات است.
یک رود بسیار بزرگ از بین درختان عبور می‌کند که طول آن پنج کیلومتر است. این روستا بیش از دو میلیون چنار دارد و همین درختان باعث شده زمانی که از جاده بین درختان عبور می‌کنید حس کنید که در شمال کشور هستید و همین جاده است که زیبایی این روستا را دوچندان کرده و محل مناسبی برای بازدید گردشگران است.
مسیرش جایی شیبه به جاده بهاری شمال است. عجیب است که در دل کویر همچین طبیعتی را بیابی، این هم اعجاز طبیعت است. عظمت خداوند در دل کویر، چنارهایی را سر به فلک کشانده و بهشتی گمشده را در این سرزمین کویری خلق کرده است.
جاده پر پیچ و خم این منطقه از بین باغ‌ها عبور کرده و این باعث شده که هنگام رانندگی احساس کنی که از این دنیا فاصله می‌گیری و وارد دنیای قصه‌ها می‌شوی. گویی نقاشی ماهر درختان این روستا را نقاشی کشیده است.
کوه در کنار رود، باغ در کنار کوه و خانه‌های قدیمی نیز در دل کوه، این‌ها را جز دستی توانمند نمی‌تواند در شرقی‌ترین و خشک‌ترین استان ایران خلق کند. زیبایی‌های بسیاری دست به دست هم داده و روستای خوان را به منطقه‌ای رویایی تبدیل کرده است.

در این روستا رودی که در اطراف آن درختانی که آسمان را لمس کرده‌اند، وجود دارد تو را به دنیایی از رویا خواهد برد.
علاوه بر این، این روستا دارای چهار قنات بوده که آب سه تا از قنوات معدنی است. سیب، زردآلو، گوجه سبز، آلبالو، به و گلابی از جمه میوه‌ها و محصولات این منطقه بهشتی هستند.
همچنین زالزالک، آلو، توت، انگور، بادام، گردو، شاه توت، زرشک، طنازگل و محصولات زراعی آن شامل سیب زمینی، پیاز، گوجه فرنگی، سیر، عدس، لوبیا، لنگاش، چغندر، شلغم، گندم، جو، یونجه و انواع سبزیجات از جمله تربچه، نعنا، ریحان، جعفری، تره، پیازچه، بادام تره، تلخون، گشنیز، شنبیلیله و سلطان نمکی از دیگر محصولات این منطقه هستند.
خاک این منطقه مستعد رشد گیاهان دارویی از جمله آویشن، اُسطوخدوس، گل زوفا، گل زردان، شاه تره، گل بوی مادران، دُرمنه، مستار، شاخ گاو، پنیرشک، پمبه غوک، ریش بُز، اَنگبین، بادیان، شَوید، اِژغان، سیاه دانه، گربه جوز است.
وجه تسمیه
از آنجا که کلمه (خوان) به معنای سفره فراخ و گشاده است، برخی دلیل نام گذاری روستا را وجود مردم سفره دار و مهمان‌نواز در روستا می‌دانند.
برخی دیگر نیز معتقدند چون این روستا در بین روستا‌های منطقه از نعمت آب زیر زمینی بیشتری برخوردار است به همین دلیل نام آن را خوان گذاشته‌اند.
علاوه بر شگفتی‌های بی بدیل طبیعت این روستا مردمش سرشار از حس مهماندوستی و تواضع هستند، به طوری که تو را با مهربانی به خانه‌هایشان دعوت می‌کنند. خانه‌هایی که ساده و قدیمی بوده اما سرشار از صفا و یکرنگی است.

راه دسترسی
از دو طریق می‌توان به روستای خوان رسید، یکی با عبور از مزارع سر سبز زرشک آسیابان درخش که در فصل تابستان زیبایی گل‌های آن نظر هر مسافری را به خود جلب می‌کند و در فصل پاییز قرمزی میوه آن برای بسیاری جذاب و بی‌نظیر است و مسیر دوم از طریق گذر از روستاهای سرسبز بیدسک و نوقند که در دل کوهستان‌های سرسبز واقع شده و مردمان آنجا حتی در تابستان بخاری‌هایشان روشن است به آنجا می‌رسید.
تهیه و تنظیم از زهرا حمیدی
انتهای پیام