پیام خراسان- احمد نادعلیان در نشست تخصصی هنر محیطی در فضای شهری، در خانه هنرمندان مشهد، با اشاره به حضورش در هفته ابتدایی اردیبهشت‌ماه در مشهد برای اجرای یک اثر هنری، اظهار کرد: این المان محیطی با هماهنگی دبیرخانه جشنواره «خانه بهار»، متناسب با فضای شهری مشهد انتخاب، ساخته و جانمایی خواهد شد.

وی با اشاره به ساخت اثر هنر محیطی به صورت زنده و امکان مشاهده هنردوستان از تمامی مراحل ساخت اثر، عنوان کرد: برای مردم و هنرمندان نیز تماشای ساخت چنین آثاری تجربه جدیدی است که با توجه به اجرای آن روی سکو، حتی از دور نیز نظاره‌گر مراحل اجرای آن باشند.

این هنرمند عرصه هنرهای محیطی خاطرنشان کرد: زمانی که اثر هنری از کنج موزه و نگارخانه به فضای شهری آورده می‌شود، برای بیننده جذابیت و اثرگذاری زیادی دارد و این جذابیت زمانی بیشتر می‌شود که اثر با مسائل فرهنگی و بومی آن منطقه نیز آمیخته شود و در این صورت است که شهروند می‌تواند با تماشای اثر هنری، خویشتن و محیط اطراف خود را کشفی دوباره کند.

نادعلیان با اشاره به برگزاری یک کارگاه برای علاقه‎مندان به هنرهای محیطی در مدت زمان حضورش در مشهد، گفت: طبق صحبت‌های انجام شده این ورکشاپ با موضوع مرور آثار اینجانب خواهد بود و یا حول محور آن که هنرهای محیطی چطور می‌توانند در محیط‌های شهری کارآیی داشته باشند، برگزار می‌شود.

وی تصریح کرد: همان‌طور که جریانات هنری مانند اکسپرسیونیسم و سمبولیسم را بررسی می‌کنیم، خواهیم دید که پیشه آن به زمان تاریخ بشریت یعنی به زمان نقاشی بر غارها و سفال‌ها باز می‌گردد.

این استادیار دانشگاه بیان کرد: ما دو واژه را به موازات هم در دهه 60 و 70 میلادی داریم که یکی از آن‌ها هنر زمینی است که در فرهنگ ما هنر زمینی در مقابل هنر معنوی قرار دارد، به نوعی آن را وابسته به زمین تلقی می‌کنیم.

نادعلیان اضافه کرد: همچنین در تعاریف ساده آمده است که هنرمند به جای آن که به دنبال مکانی برای ارائه هنر خود باشد، یک مکان را به یک اثر هنری تبدیل کند.

وی ادامه داد: در تاریخ هنر که استاد پاکباز برای دهه 60 به درستی استفاده کردند این طور تعریف می‌شود که هنر، ایجاد یک محیط سه بعدی است که مخاطب را در بر می‌گیرد، یعنی به نوعی پیرامون نگاری که الزاما به محیط شهری و طبیعی ارجا داده نمی‌شود.

این هنرمند عرصه هنرهای محیطی تاکید کرد: ما اگر دالانی در نمایشگاهی تعریف کنیم که مخاطب در میان یک‌سری اشکال و رنگ قرار گیرد، با تعریف دهه 60 می‌توان گفت که آن هنر محیطی است.

نادعلیان در خصوص ویژگی‌های هنر محیطی، اظهار کرد: ابتدا آن که هنری که مخاطب را به شکل سه بعدی در بر گیرد، در محیط طبیعی و شهری قرار داشته باشد و در نهایت این که الزام اخلاقی ایجاد کنیم که رویکرد زیست محیطی داشته باشد که مورد سوم در چند دهه اخیر رایج‌تر بوده است.

وی با بیان این که در کنار سایر هنرها شاهد مواردی مانند هنر زیست محیطی هستیم، گفت: این نوع هنر اخلاقیات زیست محیطی را سر لوحه کار خود قرار می‌دهد و گاهی در این آثار ممکن است به این نتیجه برسیم که کسی که این نوع هنر را کار می‌کند، از نظر زیبایی‌شناسی کار چندان مستحکم و قوی ندارد.