چاپ

خراسان آنلاین - نیروگاه اتمی چرنوبیل در سال 1986 شاهد بزرگترین حادثه اتمی جهان بود..
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان و به نقل از ساینس آلرت، پس از ساعات اولیه انفجار در راکتور شماره 4 چرنوبیل بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظرات اعلام کردند که علت این حادثه ناشی از تجمع بخار بوده است، اما محققان در بررسی‌های اخیر دریافتند که این حادثه از ابعاد پیچیده‌تری قابل بررسی است.
در صبح روز 25 آوریل 1986 چند اتفاق زمینه را برای وقوع بزرگترین حادثه اتمی جهان رقم زد. اولین سناریوی حادثه با کاهش توان راکتور 4 و در ناپایداری و بدون اهمیت به مسائل ایمنی آغاز شد.
شواهد نشان می‌دهد که کارشناسان نیروگاه برای دستیابی به چرخه حلقه مثبت تقریبا تمام تدابیر ایمنی را غیرفعال کرده بودند که در همان حین سیستم ایمنی نیروگاه به صورت خودکار میله‌های کربنی کنترل چرخه سوخت را وارد محفظه راکتور کرد تا همچنان قدرت راکتور را پایین نگه دارد.
پس از ثبات وضعیت راکتور، بنا به دلایل نامشخص یکی از کارکنان سیستم خاموش اضطراری نیروگاه را فعال کرد. با فعال شدن این سیستم میله‌های سوخت کاملا وارد قلب راکتور می‌شوند و با ورود کامل میله‌های گرافیتی به قلب راکتور بیشتر آب مورد نیاز جهت خنک کردن سیستم از جدار میله‌های سوخت خارج می‌شود.
در چنین وضعیت خطرناکی میله‌ها به سرعت داغ شده و حجم عظیمی از بخار را تولید می‌کنند که فشار سیستم را به شدت بالا می‌برد.
پس از وخیم شدن شرایط و افزایش فشار بخار، انفجار اولیه که ناشی از آتش و بخار بود به وقوع پیوست و سقف راکتور را منهدم و مواد رادیواکتیو را به هوای آزاد هدایت کرد.
اگرچه انفجار دوم این نیروگاه درست چند ثانیه بعد به وقوع پیوست، اما طبق تحقیقات انجام شده در آژانس مطالعات دفاعی سوئد، انفجار اول بیشتر شرایط لازم برای انفجار هسته‌ای را داشته است.
پروفسور لارس اریک، متخصص فیزیک هسته‌ای از آژانس تحقیقات دفاعی سوئد گفت: مطالعات ما نشان می‌دهد که باور موجود در مورد عدم احتمال وقوع انفجار هسته‌ای در نیروگاه‌های اتمی قابل اعتماد نیست، چرا که انفجار اول چرنوبیل شرایط لازم برای انفجار هسته‌ای را داشته است.
پس از هر دو انفجار راکتور شماره 4 حجم عظیمی از گاز و مواد رادیواکتیو به هوای آزاد راه پیدا کرد و از طریق جریان باد تقریبا به تمام کشورهای اروپایی رسید.
اگرچه مسئولان سازمان انرژی اتمی اتحاد جماهیر شوروی در آن زمان علت وقوع حادثه را انفجار بخار اعلام کردند اما بررسی‌های اخیر در چند موسسه نشان می‌دهد که حادثه اتمی چرنوبیل در واقع یک انفجار هسته‌ای اما در مقیاس کوچکتر بوده است.
شواهد دیگری از جمله مصاحبه با شاهدان عینی حادثه چرنوبیل نشان می‌دهد که برخی از افراد نور فلش مانند آبی رنگی را بر فراز نیروگاه دیده‌اند.
انتهای پیام