چاپ

خراسان آنلاین - رئیس اتحادیه ناشران و نویسندگان عرب در سوریه گفت: در بحران اخیر سوریه که 7 سال به طول انجامید ادبا و شاعران در سوری نگاه واحدی نداشتند نداشتند و برخی‌ها به خاطر توطئه‌ای بزرگ فریب خوردند و قلم خود را به آمریکا و... فروختند.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، دکتر نضال الصالح شامگاه گذشته 13 آذرماه در نشست تخصصی «مقاومت در ادبیات سوریه و ایران» که با حضور جمعی از شاعران فارسی و سوری‌زبان در محل دفتر نهاد نمایندگی ولی‌فقیه دانشگاه فردوسی برگزار شد، اظهار کرد: زمینه‌ای فراهم شده بود که این ادبا و شاعران به خارج از سوریه رفته و بر علیه سوریه به صورت آزادانه و به نفع مخالفین حرف می‌زدند با توجه به اینکه از 50 کتاب نوشته شده در این خصوص، 35 کتاب مخالف با سوریه بود.
وی ادامه داد: بر همین اساس، در زمینه دفاع از سوریه کم‌کاری شده است و کسانی که ضد کشور خود نوشتند باید در ادبیات آن‌ها بازنگری و نقد شود، چرا که آن‌ها می‌توانند با حکومت خود مخالف کنند اما هیچکس نمی‌تواند با کشور و وطن سر ناسازگاری بردارد.
نضال الصالح با بیان اینکه سوریه دارای تجربیات بسیاری در حوزه ادبیات مقاومت است چرا که قدمت ادبیات مقاومت در سوریه به 100 سال می‌رسد، عنوان کرد: در سال 1916 میلادی و چهارصد سال قبل سوریه به اشغال ترک‌ها درآمد که از بدترین اشغال‌های دنیا بود به این خاطر که آن‌ها ضد علم و فرهنگ بودند. البته اشغال ترکیه تنها منحصر به سوریه نبود بلکه شامل تقریبا همه جهان عرب بود.
رئیس اتحادیه ناشران و نویسندگان عرب در سوریه تصریح کرد: ترک‌ها سعی کردند زبان عربی را از بین برده و زبان و فرهنگ ترکی را جایگزین آن کنند اما موفق نشدند به اهداف خود دست یابند و به دلیل اشغال ترکیه ادبیات مقاومت کشور سوریه نیز در صدسال گذشته آغاز شد.
وی اضافه کرد: نخستین نوع ظهور ادبیات مقاومت در سوریه به دست ادیبی مشهور به نام احمد ابوخلیل القبانی رقم خورد. این شخصیت از شخصیت‌های معروف در عرصه تئاتر بود که با مضمون مقاومت اشتغال ترکیه نمایش‌هایی را به اجرا می‌رساند. در این میان ترک‌ها در جریان این موضوع قرار گرفتند و او را از سوریه بیرون کردند.
نضال الصالح اظهار کرد: در آن زمان، بعد از هنر تئاتر مهم‌ترین جلوه‌های ادبیات مقاومت شعر بود و شاعران بزرگ اشعاری با این مضامین که از ترک‌ها درخواست داشتند سوریه را ترک کنند و اشغال خود را به پایان برسانند را می‌سرودند که یکی از مهم‌ترین این شاعران «خلیل مردالبیک»، «شفیق جبری» و «مریم العطار» بود.
رئیس اتحادیه ناشران و نویسندگان عرب در سوریه با بیان اینکه در سوریه در زمینه ادبیات تحول بزرگی اتفاق افتاد که روش‌های ادبی قدیمی مانند سبک شعری جاهلیت از بین رفت و اشکال جدید ادبی پدیدار شد، عنوان کرد: به عنوان مثال داستان نویسی، ‎رمان، شعر جدید که همان شعر بدون وزن است به وجود آمد و طبیعتا آن اشعار مورد استفاده ادبیات مقاومت نیز قرار گرفت.
وی افزود: دو سال بعد از اینکه سوریه از اشغال ترک‌ها خارج شد، سوریه به اشغال فرانسه درآمد و این اشغال موجب ایجاد موج جدیدی از ادبیات مقاومت شد. اما شاید نتوان اشعاری در خصوص این حادثه یافت، چرا که ادبیات مقاومت نیاز به یک مرحله زمانی بود تا پخته و اثرات آن با گذشت زمان نمایان شود.
نضال الصالح با بیان اینکه در سوریه اتفاقات سیاسی و تاریخی زیادی رخ داد و در مقابل نیز ادبیات مقاومت نیز گسترش پیدا کرد، تصریح کرد: به عنوان مثال یک سال بعد از خارج شدن سوریه از اشغال فرانسوی‌ها، فلسطین و اشغال آن به دست اسرائیل اتفاق افتاد و در این بین، سوری‌ها در مقاومت پیشتاز بودند و از اولین کسانی که دست به ایجاد ارتش عرب برای مقاومت فلسطین و جنگیدن با اسرائیلی‌ها زدند، سوری‌ها بودند که در آنجا نیز حجم زیادی از مقاومت به وجود آمد.
رئیس اتحادیه ناشران و نویسندگان عرب در سوریه گفت: نخستین کسی که در این زمینه نوشت «عبدالسلام الاُجیلی» یک افسر سوری بود که به فلسطین رفت و این جنگ را از نردیک مشاهده کرد. این شخصیت به سوریه برگشت و در خصوص جنگ سال 1948 میلادی چند مجموعه داستان و یک کتاب خاطرات نوشت که سراسر مقاومت و تصاویری از جنگ در فلسطین است.
وی عنوان کرد: اتفاق مهم تاریخی دیگر در سوریه، جنگ سال 1967 میلادی و یا جنگ معروفی به نام جنگ شش روزه بود که عرب‌ها شکست سختی از اسرائیلی‌ها خوردند و این شکست باعث برانگیختن احساسات عرب‌‌ها به خصوص ادبا و شاعران شد، چرا که شوک بزرگی به جهان عرب بود و باعث شد ادبیات مقاومت بسیار زیادی نشر پیدا کند.
نضال الصالح اظهار کرد: شش سال بعد جنگ سال 1973 با اسرائیلی‌ها اتفاق افتاد که منجر به پیروزی عرب‌ها شد و طبیعتا ادبیات مرتبط با این جنگ نیز گسترس یافت و ادبا و شاعران را برای نوشتن و سرودن در این خصوص ترغیب کرد.
انتهای پیام