در سال 1385، به پيشنهاد فرهنگسراي دختران اول ذي‌القعده، روز ميلاد بانوي مهر و وفا، حضرت معصومه(س) به عنوان روز «دختران» نامگذاري شد.
اين روز متعلق به همه دختران ايران زمين است، نوگلي که تازه متولد شده، دختر ورزشکاري که سبب سربلندي نام کشورش است، بانوي نابغه‌ي رياضي و حتي دختر گل‌فروشي که از جبر روزگار پشت چراغ قرمز گل‌هاي نرگس مي‌فروشد و همه‌ي دختران... همه‌ي دختراني که لبخند زيباي پروردگار مهربان هستند.
پيامبر اعظم(ص) مي‌فرمايد:«هر خانه‌اي که در آن دختر باشد، هر روز دوازده برکت و رحمت از آسمان ارزاني‌اش مي‌شود و زيارت فرشتگان از آن خانه قطع نمي‌شود، در حالي‌که در هر شبانه‌روز براي پدر آن دختران عبادت يک سال نوشته مي‌شود.»
آري زماني‌که دختران را زنده به گور مي‌کردند، فرشته‌اي به دنيا آمد که با رفتار و پاکي خود به همه فهماند که دختران وجودي چون کيميا دارند و از آن زمان ديگر حتي فکر زنده به گور کردن دختران هم به ذهن کسي خطور نکرد و بر کسي پوشيده نيست که پيامبر بزرگوار اسلام نخستين پرچمدار حفظ شان و کرامت دختران در تاريخ جهان است.
معصومه پاک نيز مادري چون فاطمه زهرا(س) داشت و امروز همگان اين دو بانو را الگوي زندگي خود قرار مي‌دهند.
آري دختران به گفته‌ي پيامبر عزيزمان، مي‌توانند مادراني باشند که بهشت زير پايشان است، به شرط آن‌که ارزش وجود خود را بدانند.
اميد داريم اين گنج‌هاي زمان صورت زيباي خود را در آيينه پاک ذاتشان ببينند و به درجات بالايي در همه‌ي زمينه‌ها برسند و با دستيابي به توانايي‌هاي برتر و معرفي آن به جهان، تصوير بدي را که امروز در برخي نقاط دنيا شاهد آن هستيم از بين برده و سيماي واقعي، پاک و زلال دختران را به همه نشان دهند.