چاپ

خراسان آنلاین - شکست روز گذشته پدیده در دیدار خانگی مقابل پرسپولیس صرفا شکست یک تیم لیگ برتری مقابل قهرمان لیگ نبود.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، روز گذشته تیم فوتبال پدیده خراسان در دیداری خانگی و در چارچوب هفته بیست و هفتم لیگ برتر فوتبال، به مصاف پرسپولیس تهران رفت و با تک گل وحید امیری شکست خورد تا قهرمانی پرسپولیس در لیگ هفدهم قطعی شود. این دیدار فارغ از مسائل فنی و تاکتیکی که نیاز به بحثی جدی‌تر و جداگانه دارد، زنگ خطری جدی در حوزه مناسبات اجتماعی در مشهد ایجاد کرد.
به جرات می‌توان گفت بیش از 90 درصد ورزشگاه ثامن هوادار پرسپولیس بودند، آن هم در شرایطی که پدیده برای بقا در لیگ برتر به کسب نتیجه در این دیدار نیاز ویژه‌ای داشت. مشهدی‌ها لیگ برتر هفدهم را گرچه با دو نماینده شروع کردند اما سقوط مشکی‌پوشان روز جمعه و با شکست 4 گله مقابل استقلال قطعی شده‌بود و درست در فاصله یک روز بعد، درحالی که توقع این بود حداقل 50 درصد ورزشگاه حامی تیم مشهدی باشند اما این اتفاق رخ نداد تا بیش از قبل، گسست را در ابعاد مختلف ورزشی‌اجتماعی مشهد و خراسان رضوی احساس کنیم.
علاقه مردم مشهد به فوتبال بار دیگر با حضور حداکثری هواداران در ورزشگاه ثامن ثابت شد اما چرا این حضور هیچ عایدی برای تیم میزبان نداشت؟ می‌توان ریشه‌دار نبودن تیم‌های پدیده و مشکی‌پوشان را اصلی‌ترین دلیل ذکر کرد اما این ادعا با بررسی تعداد حضور تماشاگران در سال نخست حضور پدیده در لیگ برتر نفی می‌شود. در آن دوران فوتبال خراسان پس از 4 سال غیبت، دوباره به لیگ برتر بازگشت و اتفاقا در هفته‌های نخست توانست نتایج خوبی هم در لیگ برتر چهاردهم کسب کند.
کار به آنجایی رسید که برای دیدار پدیده-تراکتورسازی، پدیده-سپاهان و البته پدیده-نفت تهران چه در جام حذفی و چه در لیگ برتر، دست کم 15 هزار هوادار به ثامن بیایند. حتی در رقابت پدیده و سپاهان آمار بیش از 25 هزار تماشاگر هم ثبت شد. این موضوع در خصوص مشکی‌پوشان نیز صدق می‌کند. در دیدار آخر این تیم در لیگ یک در برابر داماش که منجر به صعود تیم مشهدی به لیگ برتر شد، حدودا 20 هزار هوادار در ورزشگاه حضور داشتند.
هرچند همین امروز هم دیر شده اما دور شدن هواداران از تیم‌های مشهدی چه از نظر جامعه‌شناسی و چه از نظر ابعاد ورزشی‌‍مدیریتی باید بررسی شود. هرچند مقایسه تیمی مثل نساجی، سپیدرود و ملوان با آن سبقه و ریشه با دو تیم نوپای مشهدی اشتباه به نظر می‌رسد اما اینکه تمام ورزشگاه به دنبال پیروزی تیم حریف باشند، بسیار عجیب و غیرقابل باور است.
کسب نتایج خوب مهمتر از هر آیتم دیگری در جذب هوادار موثر است. برای مثال در نیم‌فصل نخست پدیده با ثبت نتایج خوب برای کسب سهمیه تلاش می‌کرد و اتفاقا این مهم بازخورد نسبتا خوبی در میان هواداران هم داشت. تا قبل از کسر 6 امتیاز و آغاز افت پدیده‌ای‌ها، از دیدارهای این تیم در ورزشگاه امام رضا(ع) استقبال نسبتا خوبی صورت گرفت اما ثبت نتایج ضعیف سبب شد تا هوادار هر روز از دو تیم مشهدی دور و دورتر شود.
نباید نتایج ضعیف اما توجیه مناسبی برای بی‌هوادار شدن تیم‌های مشهدی در مقابل سرخابی‌های پایتخت قلمداد شود. هواداران مشهدی باید درک کنند که اگر فوتبال مشهد دوباره نمایندگانش را از دست بدهد، خبری از حضور استقلال یا پرسپولیس در این شهر نخواهدبود.
در اینکه کانون هواداران در دو تیم پدیده و مشکی‌پوشان ضعیف عمل کرده‌اند و مدیریت دو باشگاه هم تلاش خاصی برای حفظ و جذب هرچه بیشتر هوادار انجام نداده شکی نیست، در اینکه نتایج دو تیم جای دفاع ندارد هیچ شکی نیست، در اینکه مشکلات اجتماعی و اقتصادی مردم نیز در سال‌های اخیر سبب شده تا استقبال از مسابقات لیگ برتر کاهش یابد هم شکی نیست اما قطعا قبل از اینکه فاجعه رخ دهد، راه علاجی پیدا کرد.
در تبریز، تیم تراکتورسازی به واسطه نتایج ضعیف خود با افت تماشاگر روبه‌رو شده اما برای یک دیدار حیثیتی در برابر استقلال، استقبال به قدری خوب و کامل صورت می‌گیرد که حتی یک هوادار استقلال هم فرصت حضور در ورزشگاه یادگار امام را به دست نمی‌آورد.
حس ناسیونالیستی به شکل کورکورانه قطعا ره به ناکجاآباد می‌برد اما اینکه شهری و منطقه‌ای به کل با این قبیل احساسات فاصله بگیرند، سرانجام خوبی ندارد. اتفاقی که روز گذشته رقم خورد، بدون شک یک فاجعه کامل بود. فاجعه‌ای که اگر اتفاقات دیدار پرسپولیس و مشکی‌پوشان را از نظر می‌گذارندند، حداقل می‌شد از شدت وقوع آن کاست.
حالا پدیده تنها سه بازی دیگر فرصت دارد تا بقای خود در لیگ برتر را تثبیت کند. آنها از سه دیدار باقیمانده تنها یک بار در مشهد و برابر مشکی‌پوشان به میدان خواهندرفت. تیمی که نه پولی دارد و نه قرار است پولی به آن تزریق شود، تیمی که با مشکلات حاشیه‌ای مختلفی مثل کسر 6 امتیاز به خاطر پرونده ایگور در فیفا روبه‌روست، تیمی که هیچ چیزش سرجایش نیست و مشخص نیست در آن تغییر و تحول مدیریتی بر چه اساسی صورت می‌گیرد، می‌توانست در کنار هوادارش حداقل از امتیاز میزبانی بهره‌مند شود اما روز گذشته ثابت شد، هیچ چیز از یک تیم باقی نمانده.
انتهای پیام