چاپ

خراسان آنلاین - طراح و ایده‌پرداز طرح دوچرخه‌های اشتراکی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: به نظر می‌رسد که استفاده از اتوبوس در دانشگاه فردوسی خیلی گران تمام می‌شود، طبق آمار، دانشگاه سالیانه 700 الی 800 میلیون تومان برای اتوبوس‌ها به منظور جابه‌جایی دانشجویان هزینه می‌کند، درحالیکه با آن می‌توان چند سیستم دوچرخه اشتراکی راه انداخت.
دانیال جهانشاهی در خصوص طرح دوچرخه‌های اشتراکی دانشگاه فردوسی اظهار کرد: برای این طرح حدود 20 ایستگاه پیش‌بینی شده‌است، اما فعلا استارت 9 ایستگاه خورده و درحال حاضر 3 ایستگاه از 9 ایستگاه ایجاد شده‌است.
وی با اشاره به اینکه «طرح دوچرخه‌های اشتراکی دانشگاه فردوسی در حال حاضر 150 دوچرخه دارد»، عنوان کرد: در ابتدا قرار بود نحوه به امانت گرفتن دوچرخه‌ها غیر اتومات باشد، اما بعد از مدتی تصمیم بر این شد که استفاده از دوچرخه‌ها با آیدی کارت دانشجویی و به صورت هوشمند انجام شود.
ا جرای طرح دوچرخه‌های اشتراکی از 15 اردیبهشت در دانشگاه
طراح و ایده‌پرداز طرح دوچرخه‌های اشتراکی دانشگاه فردوسی با بیان اینکه «اجرای طرح دوچرخه‌های اشتراکی حداکثر تا 15 اردیبهشت ماه در دانشگاه فردوسی انجام خواهد شد»، در خصوص استفاده خانم‌ها از دوچرخه در دانشگاه فردوسی خاطرنشان کرد: کار ما فراهم کردن یک سیستم است و اینکه چه شخصی از این دوچرخه‌ها استفاده کند، مربوط به ما نمی‌شود.
جهانشاهی افزود: سعی کرده‌ایم آگاهی دانشگاهیان را در خصوص استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی بالا ببریم و مشارکت دانشجویان را در اجرای طرح بگیریم این کار باعث می‌شود بار تعهد استفاده از طرح افزایش یابد، حتی از دانشجویان در مورد اینکه دوچرخه‌ها چه رنگی باشند، سوال پرسیده‌ایم.
وی با اشاره به اینکه «ایستگاه‌های دوچرخه را در جایی قرار داه‌ایم که بیشترین نیاز باشد»، عنوان کرد: در استفاده از دوچرخه قوانینی باید وضع شود، همیشه دوچرخه سواری خوب نیست. باید ببینیم آیا دوچرخه‌سوار بلد است با راننده خودرو چگونه رفتار کند؟ همچنین باید علامت‌های ترافیکی برای دوچرخه ایجاد شود.
این تحلیل‌گر مسائل حمل و نقل غیرموتوری گفت: اگر بخواهیم سیستم دوچرخه‌های اشتراکی را داینامیک اداره کنیم باید همواره در حال چک کردن سیستم باشیم. خیلی از سیستم‌های دوچرخه اشتراکی در دنیا رها شده‌اند. اگر بخواهیم سیستممان را رها کنیم همین اتفاقی رخ خواهد داد که در تهران و مشهد افتاده است. ما می‌خواهیم سیستمان را همواره چک کنیم و اگر نیاز بود عملکرد آن را عوض کنیم. نباید پس از ایجاد سیستم آن را رها کنیم بلکه باید سیستم ارزیابی شود.
جهانشاهی افزود: طرح دوچرخه‌ها‌ی اشتراکی به اشتغال‌زایی کمک می‌کند زیرا تیم اداره کننده دارد.
طراح و ایده‌پرداز طرح دوچرخه‌های اشتراکی دانشگاه فردوسی ادامه داد: آلودگی هوای افزایشی در دنیا وجود دارد و این موضوع مخصوصا در کشورهای در حال توسعه درحال تبدیل شدن به معضل است؛ بخشی از آلودگی هوا به دلیل سیستم حمل و نقل مبنی بر سوخت فسیلی است.
وی خاطرنشان کرد: یکی از راهای کاهش آلودگی هوا استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی است. در این طرح افراد در یک ایستگاه دوچرخه را دریافت می‌کنند و در یک ایستگاه دیگر آن را تحویل می دهند.
جهانشاهی با اشاره به اینکه «استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی مزایای زیادی دارد»، افزود: کاهش آلودگی هوا و آلودگی صوتی، کم کردن هزینه سوختی کشور، ارزان بودن، افزایش سلامتی عمومی شهروندان، کاهش شکاف‌های طبقاتی جامعه و... از جمله مزایای استفاده از دوچرخه‌های اشتراکی است.
وی عنوان کرد: در سال‌های اخیر ایجاد سیستم دوچرخه‌های اشتراکی در دانشگاه آغاز شده است، این کار از دانشگاه‌های آمریکا شروع شد. دانشگاه فردوسی یک شهر کوچک است که 23 الی 24 هزار نفر در آن حضور دارند. بیش از 2 میلیون کیلومتر مربع فضای دانشگاه فردوسی است. نوع چینش ساختمان‌ها در دانشگاه فردوسی طوری است که دست رسی‌ها خیلی خوب انجام می‌شود و شیب اذیت کننده برای دوچرخه ندارد.