چاپ

خراسان آنلاین - عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی فردوس مشهد گفت: هنر شهری این قابلیت را دارد که از شکل هزینه برای شهرداری بیرون بیاید و به یک منبع درآمدزا برای شهر و بسیاری هنرمندان بومی تبدیل شود.
مجید حیدری در گفت‌وگو با ایسنا- منطقه خراسان، در خصوص تاثیر مثبت فضاآرایی در محیط شهری، اظهار کرد: شاید مهم‌ترین حسی که هر شهروند به آن نیاز دارد این بوده که وقتی در خیابان‌های شهر قدم می‌زنند حس کند در جای امن و آراسته‎ زندگی می‌کند.
وی ادامه داد: علاوه بر این باید مردم حس کنند که در شهری زندگی می‌کند که افراد کاردان همیشه از آن مراقبت می‌کنند و به ظاهر آن رسیدگی می‌کنند.
عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی فردوس مشهد افزود: هر آدم منصفی در شهر مشهد قدم بزند لایه‌هایی از این احساس را می‌یابند. عمده این احساس به دوش هنرمندانی مانند معماران، نقاشان و مجسمه‌سازان است.
حیدری خاطرنشان کرد: از کارکردهای شیرین هنر این بوده که درون مایه غنی (چه تاریخی و چه امروزی) فرهنگ را مشعشع کند و به نمایش بگذارد و این نمایش را چنان استادانه انجام دهد که بسیار سهل و دسترس‌پذیر به نظر برسد.
وی بیان کرد: آثاری که عباس شهسوار دور میدان فردوسی انجام داده از این دست بوده و هر رهگذری وقتی صحنه‌های به تصویر در آمده از شاهنامه را می‌بیند، سادگی و زیبایی تصاویر را از نزدیک تجربه می‌کند و ممکن است با خودش تصور کند چه کار ساده و زیبایی من هم می‌توانم نقاش باشم، کاش من هم نقاشی کنم.
عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی فردوس مشهد با اشاره به اینکه مشهد شهر آراسته‌ای شده است شک نیست، تصریح کرد: اما در این که عمده این آراستگی موفق بوده یا به اندازه کافی و در حد یک کلانشهر انجام شده یقینا جای شک است.
حیدری با بیان اینکه هنر شهری در مشهد این توان را دارد که نسبت به وضع کنونی چندین برابر انرژی و شور و شوق را در هنرمندان و مردم ایجاد کند، گفت: هنر شهری می‍‌تواند مردم را با میراث فرهنگی و داشته‌های خودشان آشنا کند و چشم آن‌ها را به زاویه‌های پنهان آن باز کند.
وی اضافه کرد: همچنین می‌تواند حس گرم و دلپذیری در ایشان ایجاد کند و مایه شادی بسیاری شود. حتی هنر شهری می‌تواند از یک هزینه برای شهرداری به یک منبع درآمد پر سود برای شهر و بازار کار عالی برای هنرمندان تبدیل شود.
عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی فردوس مشهد اظهار کرد: برای پیمودن این راه به نظر راهکارهای مشخص و امتحان شده‌ای وجود دارد . هنرهای شهری بهتر است از حالت ایستا و ثابت به سمت اتفاق‌های هنری فرهنگی گام بردارد.
حیدری ادامه داد: به عنوان مثال آثار نقاشی دیواری همچون آثار آقای شهسوار در میدان فردوسی این قابلیت را دارند که مکانی برای انجام مراسم فرهنگی از جمله نمایش، شعرخوانی، مسابقه عکاسی، بازدید مدارس و مواردی از این دست در دستور برنامه‌ها قرار بگیرند.
وی با بیان اینکه هر هنر شهری مانند مجسمه و نقاشی و ... می‌تواند به نوعی با یک اتفاق و رویداد فرهنگی و هنری گره بخورد که مخاطب را به شکلی با خودش درگیر کند، تصریح کرد: در واقع هنر شهری با کشیدن نقاشی روی دیوار تمام نمی‌شود بلکه تازه شروع ماجرا است.
عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی فردوس مشهد خاطرنشان کرد: البته مهم است که این رویدادها سیاسی یا ایئولوژیک نشود و بیشتر نقش نوعی فعالیت مفرح فرهنگی به خود بگیرند تا گروه‌های بیشتر فرهنگی را با خود درگیر کنند.
حیدری تاکید کرد: راه کار دیگر این بوده که مدیریت این بخش به بدنه فرهنگی و هنری هنرمندان مستقل واگذار شود تا راه برای خلاقیت و شکوفایی هر چه بیشتر باز شود.
وی گفت: بنابراین از نظر من هنر شهری باید پویاتر شود و به سمت رویدادهای فرهنگی هنری سوق داده شود. رویدادهای فرهنگی و هنری که مفرح و آموزنده است. همچنین باید در نظر داشت هنر شهری این قابلیت را دارد که از شکل هزینه برای شهرداری بیرون بیاید و به یک منبع درآمدزا برای شهر و بسیاری هنرمندان بومی تبدیل شود.
انتهای پیام