چاپ

خراسان انلاين- نماينده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در شوراي عالي انجمن خوشنويسان ايران در اين نشست گفت: بهترين و بي غلط ترين نسخه هاي به يادگار مانده از ميراث فرهنگ و تمدن اسلامي در زبان هاي عربي و فارسي، نسخه هايي است که دبيران، نوشتگران و کاتبان باسواد داشته است که درست مي نوشتند.
محمد حسين ساکت افزود: يکي از ويژگي هاي تمدن اسلامي اين است که خوش خطي در انحصار طبقه و گروه خاصي نمانده و اين موضوع اهميت بسيار دارد.
وي بيان کرد: همانگونه که تمدن اسلامي دين را ملي کرد، دانش و نگارش را هم ملي کرد و خوشنويسان مقام سياسي پيدا کردند و هر وزير و صدر اعظمي يک دبير خوشنويسي داشت.
وي گفت: در پرتو اين خوشنويسي هنرهاي جانبي ديگري هم از جمله تذهيب، نگارگري و کاغذسازي رشد کرد.
ساکت افزود: از همان آغاز شکوفايي تمدن اسلامي، کاغذ به عنوان يک هنر ترويج کننده دانش و هنر در ايران پا گرفت و بعد به اروپا رفت.
وي اظهار کرد: کاغذ در ترويج دانش و همچنين جنبه هاي اقتصادي جامعه تاثير فراوان گذاشت و مشاغل بسيار به وجود آورد.
وي ادامه داد: در اهميت خط و نگارش، گذشته از توصيه هاي قرآن کريم که دستمايه اي براي نگارش خوشنويسان بوده، شعر نيز نقش مهمي در اين عرصه ايفا کرده است.
ساکت گفت: نقشي که خوشنويسي در انتشار شعر داشته به مثابه نقش رسانه هاي امروز در اطلاع رساني است و مي توان گفت شعر در فرهنگ اسلامي نقش رسانه ها را ايفا کرده و شاعران در وصف قلم و خوشنويسي شعرهاي بسيار سروده اند.
وي افزود: خوشنويسي در گسترش مفاهيم و مضامين ادبي نيز نقش بي بديل داشته است.
نماينده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي در انجمن خوشنويسان ايران اظهار کرد: روانشناسان معتقدند برخي از نشانه ها و عادات رواني افراد را مي توان از خط آنان پيدا کرد لذا خوشنويسي گنجينه سرها و رازهاست.
وي گفت: هنرمندان خوشنويس، رهروان راه تمدني هستند که براي آن بهاي سنگيني داده اند و کاتبان و خوشنويسان در طول تاريخ به خاطر آزادي و نگارش آنچه اعتقاد داشتند، رنج هاي بسيار متحمل شدند تا اين هنر باقي بماند لذا نبايد هنر خوشنويسي را ارزان از دست داد.
وي به خوشنويسان توصيه کرد با همبستگي و دلبستگي خود، هنر مقدس خوشنويسي را ارج نهاده و آن را رواج دهند.
يکي از استادان مطرح خوشنويسي کشور نيز در اين نشست گفت: سياه مشق برترين نوع خوشنويسي نستعليق است زيرا از نوعي بداهگي و نبوغ هنري برخوردار بوده و در حين داشتن بي نظمي مطلق، نظم منطقي بر آن حکمفرماست که خوشنويس هدايت گر خطوط و فرم ها مي باشد.
احمد ابوطالبيان در تبيين تفاوت سياه مشق از ساير انواع خوشنويسي افزود: ساير فرمهاي خوشنويسي فرصت تفکر مي دهد و اين فرصت، هنرمند را از هنرش دور مي کند اما در سياه مشق فرصتي براي تفکر نيست و هنرمند بايد با تمام داشته و تجربيات گذشته خود،‌ ضمن فضاسازي، بهترين ترکيب از خطوط را به وجود آورد و از اين رو سياه مشق اوج هنر خوشنويسي ايراني است.
وي در تعريف جايگاه استادان خوشنويس ايران در سياه مشق اظهار کرد: هر چه به ريشه هاي کهن خوشنويسي که از يک سو نمونه اي از هنر فاخر اين سرزمين و از سوي ديگر سند شرافت و هويت ملت مي باشد نزديک تر شويم، آثار قويتر مشاهده خواهيم کرد.
وي گفت: در دهه گذشته با رجوع به خوشنويسي قديم و مشاهده آثار استاداني مانند `ميرزا غلامرضا اصفهاني` و `ميرحسين خوشنويس باشي`، در مي يابيم که عيار و جنس خطوط بسيار پيشرفت کرده به نحوي که مي توان گفت آثار به نمايش در آمده در اين نمايشگاه از بهترين سياه مشق هاي ايران به شمار مي روند.
نايب رئيس شوراي عالي انجمن خوشنويسان ايران نيز در اين نشست گفت: انجمن خوشنويسان ايران در راستاي ايجاد انرژي مضاعف در جوانان خوشنويس و حمايت مادي و معنوي از آنان براي خلق آثار فاخر و ماندگار سعي دارد در نشست هاي تخصصي، قالب هاي مختلف خوشنويسي را بررسي نمايد.
علي اشرف صندوق آبادي، سياه مشق را مظهر کمال خوشنويسي دانست و افزود: سياه مشق خط ارتباط هنر قديم با هنر معاصر و ‌مجموعه اي از فرم هاي گرافيکي و عناصر هنرهاي بصري است که در کنار هم ارتباط موزون و پرانرژي ايجاد کرده اند.
وي اظهار کرد: اين ارتباط بين عناصر مي تواند پلي به فضاي مدرن هنر امروز باشد زيرا هر چند سنت ها ميراث هنر هستند اما هنر بايد متناسب با پيشرفت جامعه حرکت کند و در اين راستا سياه مشق مي تواند پاسخگوي نياز هنر معاصر باشد.
در نمايشگاه شيدايي قلم، حدود 40 تابلو از سياه مشق هاي هنرمندان و استادان انجمن خوشنويسان ايران در موضوعات مختلف شعر و آيات قرآن به نمايش گذاشته شده است.