چاپ

خراسان آنلاین - جوهر نامرئی یک حقه جاسوسی است که قرن‌ها از آن استفاده می‌شد. جاسوس‌ها از مایعات اسیدی مانند آب لیمو استفاده می‌کردند تا الگوهایی را در الیاف کاغذی ایجاد کنند که زمان قرار گرفتن در معرض حرارت مرئی شوند و گاهی حتی جوهرهای پیچیده‌تر با روش‌های مخصوص رمزگشایی می‌شوند. اما در دنیای دیجیتال این روش از بین نرفته و فقط پیشرفته شده است.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان و به نقل از نیوز، محققان دانشگاه کلمبیا روش شگرفی برای به دست آوردن همان اثر با اصلاح فونت‌های اولیه متون مانند Times New Roman و Helvetica پیدا کرده‌ و پیام‌های رمزگذاری شده که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند را شناسایی می‌کنند و این روش را "Fontcode" می‌نامند.
به طور کلی فونت کد فقط پیام مخفی را می‌گیرد و آن را به اعداد تبدیل کرده و سپس از آن اعداد استفاده می‌کند تا تغییرات غیر قابل تغییر در شکل یا اندازه تک کاراکتر فونت ایجاد کند. در حالی که شما قادر به این پردازش در مغز خود نیستید و یا ممکن است برای مشاهده آنها با چشم دچار مشکل شوید این شبکه عصبی کاراکترهای اصلاح شده را به اعداد و اعداد را به پیام تبدیل می‌کند.
این فرآیند کمی مشابه با روش‌هایی است که پیام‌های مخفی را با اضافه کردن تعداد مشخصی از کاراکترهای صفر نامرئی عرضی بین حروف عادی پنهان می‌کنند.
با این روش‌ها اگر پیام خود را چاپ، کپی و ذخیره کنید حروف نامرئی همچنان نامرئی باقی می مانند اما با استفاده از Fontcodeپیام‌ها می‌توانند به صورت مرئی چاپ شوند.
البته محققان پشت این فناوری ایده‌ای فراتر از متن‌های جاسوسی دارند و با این روش برای ادغام ابرداده ها در یک سند استفاده می‌کنند به طوری که اطلاعات خاصی که خود مشخص می‌کنند قابل مشاهده باشند.
اما با وجود تمامی این فناوری‌ها در عصر دیجیتال استفاده از جوهر نامرئی همچنان رایج است.
انتهای پیام