چاپ

خراسان آنلاین - نویسنده کتاب «بوطیقای صحنه» گفت: در این کتاب به بررسی مقالات تخصصی تئاتر پرداخته‌ام.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، علی تدین شامگاه گذشته 30 فروردین‌ماه در نشست نقد و بررسی کتاب «بوطیقای صحنه» که در محل نگار‌‌خانه رادین برگزار‌شد، اظهار کرد: در این کتاب به بررسی مقالات نظری و کاربردی تئاتر پرداخته‌ام و در آن از نظریات مدرن و کلاسیک استفاده کرده‌ام.
وی ادامه داد: این کتاب در دو جلد گرد‌آوری شده‌ که در جلد اول به بررسی نظری و در جلد دوم به بررسی کاربردی و در‌واقع چگونگی ورود و تاثیر نظریات و تئوری‌ها، به تئاتر پرداخته‌شده‌است.
این نویسنده در خصوص چاپ و انتشار این کتاب عنوان کرد: گردآوری و تالیف این کتاب حدود سه سال به طول انجامید و در نهایت در اسفند 95 کتاب به چاپ رسید و کار انتشار و پخش آن از اوایل سال 96 آغاز شد.
تدین در‌ خصوص مفهوم مطالعات در تئاتر خاطر‌نشان کرد: این مفهوم از پنجاه سال پیش و درنتیجه تغییر نگرش در معرفت‌شناسی علوم انسانی پدیدآمد و حاصل پیدایش نوعی از شناخت در علوم انسانی به نام «مطالعات بینارشته‌ای» است.
وی ادامه داد: دو رویکرد در مطالعات تئاتر وجود دارد، رویکرد اول دیدگاه فلسفی و نگاهی متن محور به تئاتر دارد اما رویکرد دوم به دید جامعه‌شناسی و انسان‌شناسی به تئاتر نگاه می‌کند و از علومی چون روان‌شناسی بهره می‌گیرد.
این نویسنده با بیان اینکه تئاتر از دو عنصر متن و اجرا تشکیل می‌شود، اظهار کرد: سعی کرده‌ام در این کتاب به هردو وجه تئاتر توجه کنم و بیشتر به مسائل بیرونی از جمله تئاتر و جامعه‌شناسی، تئاتر و روانشاسی و تئاتر و فلسفه بپردازم.
علی تدین در‌خصوص بخش‌های این کتاب اظهار کرد: چهل مقاله از منتقدان و هنرمندان عرصه تئاتر در این کتاب گرد‌آوری شده‌ که یکی از بخش‌های آن بحث ارتباط تئاتر و فمینیست است.
وی افزود: هدف من ازگردآوری این اثر تدوین کتابی جامع در باب نقد و بررسی نظریات تئاتر بوده‌است.
این نویسنده با اشاره به اینکه مطالعات تئاتر مسئله‌ای پژوهشی و دانشگاهی است، عنوان کرد: در ایران تئاتر به ‌صورت کلاسیک و کهن تدریس می‌شود که این مسئله با توجه به پیشرفت روز‌افزون تئاتر در جهان، از عوامل عقب‌ماندگی تئاتر ایران است، همچنین تاکنون هیچ مقاله‌ای در زمینه مطالعه تئاتر در ایران منتشر نشده‌ که این نیز از دیگر دلایل عدم پیشرفت تئاتر در ایران است.
تدین اضافه کرد: عدم مطالعه و آکاهی هنرمندان عرصه تئاتر نیز یکی از مشکلات عدم رو‌به‌جلو بودن تئاتر در ایران است.
وی در خصوص نقد در عرصه تئاتر اظهار کرد: نقد ادبی در ایران در دهه هفتاد و با آثار رضا براهنی کمی پیشرفت کرد اما امروزه با توجه به شرایط اجتماعی و اقتصادی نوشتن نقد ادبی به صورت فردی کار دشواری است و مستلزم کار گروهی است.
این نویسنده با بیان اینکه پیوند میان روشنفکر و هنر امری ضروری است، گفت: اکثر روشنفکران ما از فضای هنر، به ویژه تئاتر و سینما دور شده‌اند که این مسئله را می‌توان یکی از نقاط ضعف جامعه روشنفکری ایران دانست.
انتهای پیام