چاپ

خراسان آنلاین - زبان چهره یا زبان لبخند یک مفهوم انتزاعی است که در آن گیرنده، پیام‌های احساسی را تنها با مشاهده حالت صورت یا لبخند، به طور مستقیم از روی چهره یا تصویر دریافت می‌کند.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان و به نقل از سایکولوژی تودی، از نظر روانشناسی مدرن، عکاسان حرفه‌ای و موسیقی‌دانان بهترین متخصصان در شناسایی زبان چهره هستند، چرا که آنها صرفا با مشاهده حالت چهره افراد، بخشی از احساسات درونی آنها را تشخیص می‌دهند.
اولین مطالعات برای شناسایی و تشخیص زبان چهره توسط ماریا مونته‌سوری محقق ایتالیایی در اوایل قرن بیستم انجام شد. تحقیقات وی بیشتر پیرامون نقش چین و چروک‌های صورت در بیان احساسات درونی افراد متمرکز بود.
پروفسور دنیل مسینگر، استاد روانشناسی دانشگاه میامی با الهام از مطالعات ماریا مونته‌سوری، تحقیقات وی را به شکل نوین ادامه داد.
وی پس از تحقیقات فراوان متوجه شد که مغز انسان به صورت ناخودآگاه قادر به گرفتن پیام بصری حاوی چین‌و چروک‌های اطراف چشم انسان است. در واقع مغز انسان قادر است با آنالیز این تصاویر به احساسات درونی فرد پی ببرد.
پروفسور مسینگر معتقد است که یافته‌های تحقیقات وی و سایر همکارانش زمینه را برای پیدایش زبان جهانی فاقد کلام آماده کرده است. زبان چهره صرفا پیام‌های پنهان هر فرد را از پشت نقاب چهره شناسایی می‌کند. ممکن است این پیام‌ها مثبت و یا منفی باشند.
محققان بر این باورند که با بررسی دقیق حالت‌های چهره و چین و چروک‌های اطراف چشم می‌توان به ناخودآگاه افراد دست یافت.
پژوهشگران با استفاده از سیستم‌های شبیه‌ساز رایانه‌ای برای اولین‌بار موفق شدند تا به کمک یک آواتار یا شخصیت مجازی در رایانه، انواع زبان چهره را شناسایی و آنها را در سه دسته مثبت، منفی و خنثی طبقه بندی کنند.
هدف بعدی محققان تعیین الگوریتم انحصاری برای خوانش زبان مخفی چهره و استفاده از این فناوری برای درمان برخی از مشکلات بیماران اوتیسم است.
انتهای پیام