چاپ

خراسان انلاين- عاطفه افشاري گفت: در بحث آسيب‌شناسي ازدواج به دلايل مختلف علمي جامعه‌شناسي، روان‌شناختي توصيه کارشناسان اين است که نبايد پيوند ازدواج، با ساختار و چارچوب خانواده قطع شود، يعني تصميم جوانان براي ازدواج بايد با مشورت خانواده همراه باشد زيرا اين کار از بسياري از مشکلات بعدي جلوگيري مي‌کند.

وي ادامه داد: شيفتگي‌هاي افراطي در جوانان به تصميمات ناگهاني منجر مي‌شود و خانواده‌ها را نيز درگير مشکل خودخواسته‌اي مي‌کند که تبعات زيادي دارد.

اين کارشناس ارشد روانشناسي افزود: مشورت با افراد داراي صلاحيت از جمله خانواده و بستگان بسيار اساسي است به طوري که در اغلب موارد پدر و مادر بهترين مشاور جوانان هستند.

افشاري با اشاره به نقش خانواده در تثبيت ازدواج جوانان، تصريح کرد: پس از ازدواج ارتباط و احترام خانواده‌ها به يکديگر مي‌تواند در محکم شدن پيوند ازدواج تاثير داشته و پيوند عاطفي اوليه در ازدواج بايد به پيوند عاطفي و ايجاد شبکه اجتماعي بين دو خانواده منجر شود.

وي با اشاره به اينکه شيفتگي بين دختر و پسر به تناسب بهايي که هر يک براي آن مي‌پردازند، آسيب‌هايي را به آنان وارد مي‌کند، تصريح کرد: معمولا در سن نوجواني و جواني دختران عاطفي‌تر و آسيب‌پذيرتر هستند و اين زنگ خطر جدي براي بسياري از خانواده‌ها است.

اين کارشناس ارشد روانشناسي افزود: پسران اغلب در اين سنين تحت‌تاثير هيجانات جنسي به دختران گرايش پيدا مي‌کنند.

افشاري ادامه داد: دختر اغلب وقتي با پسري ارتباط برقرار مي‌کند مي‌خواهد او را به عنوان مرد زندگي، هميشه همراه خود داشته باشد، يعني خود را براي يک ارتباط طولاني آماده مي‌کند، اما پسران اغلب به قصد ازدواج با دختران ارتباط برقرار نمي‌کنند و پس از فروکش کردن هيجانات خود از ازدواج سرباز مي‌زنند، گاهي هم با توسل به شيوه‌هاي فريب و حيله به بهره‌برداري موقت از دختران دست مي‌زنند.

وي اظهارکرد: دختران بايد سعي کنند در دام احساسات و هيجانات گرفتار نشوند و چنانچه به قصد ازدواج با کسي ارتباط برقرار کردند، حتما از مسير خانواده‌ها و با مشورت آن‌ها انجام شود.

اين کارشناس ارشد روانشناسي گفت: درباره آمادگي جوانان براي رويارويي با جنس مخالف بايد گفت که اين آمادگي در واقع زمينه‌سازي مي‌خواهد و بايد از همان دوران کودکي فضاي ايمن و سالم براي تربيت فرزندان فراهم شود تا اضطراب، بي اعتمادي، شک و ترديد و فاصله عاطفي به وجود نيايد.

افشاري ادامه داد: والدين و فرزندان بايد احساس همدلي داشته باشند تا حرف يکديگر را بفهمند و اگر اين حس نباشد و بچه‌ها از منظر عاطفي دچار خلاء باشند، به محض اولين برخورد عاطفي با جنس مخالف دچار هيجانات شديد مي شوند.

وي افزود: بسياري از مسائل در دوران نوجواني براي آن‌ها به وجود مي‌آيد که نمي‌توانند آن را با والدين خود در ميان بگذارند. پدر و مادر علاوه بر صميميت بايد مشاوران خوبي باشند و پس از جلب اعتماد آن‌ها يا خودشان کمک کنند يا آن‌ها را به سمت مشاوران ديگر سوق دهند.