بزرگنمايي:

خراسان آنلاین - عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی گفت: آموزش و پرورش بزرگ‌ترین کودک‌آزار است.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، شهین علیایی‌زند ظهر امروز در نشست «کودک بی‌پناه من؛ بررسی پدیده کودک‌آزاری از سه منظر حقوقی، جامعه‌شناسی و روانشناسی» که به همت سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی خراسان رضوی در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: در بسیاری از کشورها سن جزا را 18 سالگی تعیین کرده‌اند، اما بسیاری از افراد نمی‌دانند که چرا سن بلوغ را 18 سال تعیین شده است.
وی ادامه داد: واقعیت این است که حتی بسیاری از کسانی که در جامعه فعالیت‌های مدنی می‌کنند هم نمی‌دانند مبنای تعیین سن 18 سالگی به عنوان سن بلوغ چیست. پاسخ این است که 18 سالگی زمانی است که تقریباً ساختار مغز به حداکثر رشد خود می‌رسد و از آن به بعد اگر تغییرات بسیار جزئی در ساختار مغز اتفاق می‌افتد.
علیایی‌زند با بیان اینکه «قوانین به طور صددرصد نمی‌تواند کودک آزاری را کاهش دهد»، تصریح کرد: با این حال همان مقدار کم هم تاثیر بسیار زیادی دارد، اما بسیار اعتقاد دارم که در تعریف و آن‌جایی که قوانین پا می‌گذارند به‌شدت می‌توانند تأثیرگذار باشند. با این حال قوانین در حوزه کودک‌آزاری وجود دارند، اما به ندرت عملی می‌شوند.
وی با تأکید بر اینکه «قوانین نقش بسیاری در کاهش کودک‌ازاری دارد»، خاطرنشان کرد: برای نمونه در کشور سوئد هنگامی که قوانین مرتبط با روسپیگری را تغییر داده و به جای مجازات روسپی، فرد متقاضی را مجازات کردند، آمار این جرائم بسیار کاهش پیدا کرد.
85 درصد آزارهای جنسی در خانواده صورت می‌گیرد
عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه «بیش از 85 درصد آزارهای جنسی در داخل خانواده‌ها صورت می‌گیرد»، عنوان کرد: اگر ما همین میزان کودک‌آزاری را در خارج خانواده داشتیم، نوع دیگری به قانون نگاه می‌کردیم، اما در حال حاضر بسیاری از افراد در خانواده این کودکان را مورد آزار قرار می‌دهند، اما قانون با آن‌ها چه می‌کند؟ از این رو دست تمنا به سوی قانون‌گذاران دراز می‌کنم و تقاضا می‌کنم در ارتباط با سوء‌استفاده جنسی بیش‌تر به درون خانواده نگاه کنند.
وی با اشاره به پژوهش‌ها و تحقیقات خود در زمینه‌ مسائل جنسی در کشور، بیان کرد: در تحقیقی که به درخواست بهزیستی در سال 1381 در مورد روسپیگری انجام شد به این نتیجه رسیدیم نزدیک 25 درصد از زنان روسپی هنگامی که کودک بودند مورد تجاوز اطرافیان خود واقع شدند.
آموزش و پرورش بزرگ‌ترین کودک‌آزار است
علیایی‌زند گفت: آموزش‌ در کاهش کودک‌آزاری بسیار مؤثر است، این در صورتی است که نهادها و ارگان‌های مسئول نیز به آن کمک کند با این وجود ارگان‌هایی هستند که خودشان کودک‌آزار هستند.
وی با بیان اینکه «آموزش و پروش را بزرگ‌ترین کودک‌آزار می‌دانم»، تصریح کرد: بزرگ‌ترین کودک‌آزار ما آموزش و پرورش است، زیرا کودک‌آزاری تنها جنسی نیست و تبعیض یکی از بالاترین آزارهاست، تبعیض است که افراد را دچار احساس حقارت می‌کند و در آموزش و پرورش در حالی که مدارسی وجود دارند که سر لهجه معلم زبان انگلیسی بحث می‌کنند، کودکانی داریم که یک ماه از سال گذشته و مدرسه ندارد.
این پژوهشگر و فعال حقوق کودک ادامه داد: کودک‌آزار شماره یک ما آموزش و پرورش است و این تبعیض و احساس حقارت را چگونه می‌خواهد پاسخ دهد؟ سایر سازمان‌ها هم بعد آن قرار دارند.
باید مسائل جنسی را از پستوها خارج کنیم
وی با بیان اینکه «مقررات ما نیز گاهی آسیب‌زا هستند»، خاطرنشان کرد: برای نمونه یک روز در دانشگاه مقرراتی برای تک‎جنسیتی شدن کلاس‌ها وضع می‌شود، حال آنکه تک‌جنسیتی شدن کلاس‌ها آسیب‌زاست، زیرا مسائل جنسی را به پشت پرده‌ها می‌برد. ما به دانشجویان اعتماد داریم و اگر به آن‌ها اعتماد نکنیم مسائل می‌رود به پستوها در حالی که ما باید مسائل جنسی را از پستوها خارج کنیم. 
علیایی‌زند عنوان کرد: سوء‌استفاده جنسی تنها لحظه آخر اقدام جنسی نیست و بسیاری اوقات با لمس اندام‌ها شروع می‌شود که همین می‌تواند مسیر زندگی یک انسان را تغییر دهد. من بارها دیده‌ام که فردی که در کودکی توسط لمس اندام جنسی مورد آزار قرار گرفته است، این اتفاق تا بزرگ‌سالی و حتی در زندگی زناشویی وی تاثیر گذاشته است.
وی با اشاره به این باور که «خود کودک تمایل به این موضوع داشته و آزار و جرمی صورت نگرفته است»، اظهار کرد: کودک، کودک است؛ چه بخواهد و چه نخواهد این عمل آزار و جرم است و مسئله رضایت تنها پس از 18 سالگی مطرح می‌شود.
عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه «من به شدت با ازدواج و تشکیل خانواده موافقم»، تصریح کرد: اگر ازدواج و زندگی زناشویی موفق باشد، کم‌تر این اتفاقات می‌افتد. اخیراً یک موج جدید کودک‌آزاری جنسی در خانواده‌ها می‌بینم و آن هم کودک‌آزاری جنسی کودک توسط ناپدری است و آن را در سال‌های اخیر بسیار زیاد می‌بینم. 
وی ادامه داد: دلایل ازدواج مجدد امروز با دیروز تفاوت‌‌های زیادی کرده است که در بزه‌های جامعه و کودک‌آزاری ها هم تاثیرگذار بوده است. در گذشته ازدواج دوم بیش‌تر برای پیدا کردن حامی توسط زنان بود، اما امروز ورق دارد برمی‎گردد و به دلیل اینکه مرد‌ها بیکارند سراغ زن‌هایی می‌روند که پول و حقوق دارند و بسیاری از پدرخوانده‌هایی که مرتکب آزارهای جنسی کودکان می‌شوند مردهای بیکاری هستند که با کودکان در خانه هستند.
علیایی‌زند با اشاره به اینکه «با آن‌هایی که می‌گویند تفاوتی میان زن و مرد وجود ندارد کاملاً مخالفم»، بیان کرد: مردها و زن‌ها تفاوت‌های زیادی با هم دارند، مردها باید بیش‌تر در معرض هیجان باشند و به سختی می‌توانند مکان‌های بسته را تحمل کنند و کلافه می‌شوند، هیجان لازم دارند و به هر حال این بیکاری را مسئله بسیار بزرگی می‌بینم که بسیاری از آن‌ها به سوی بزه‌کاری کشانده؛ بالاخره این افراد باید با انرژی خود کاری بکنند و هیچ چیز مثل مسائل جنسی هیجان نمی‌آورد.
پسرها بیشتر در معرض خطر آزار جنسی هستند
وی با بیان اینکه «در جوامع سنتی پسرها بیشتر در معرض خطر آزار جنسی هستند»، گفت: موارد آزار و تعارض جنسی به پسران وجود دارد، اما صدای آن در نمی‌آید. تأثیری که این مسئله بر روی پسرها دارد بسیار عمیق‌تر از دخترهاست. هنگامی که از یک مرد و پسر سوءاستفاده جنسی می‌شود او خورد و فروپاشیده می‌شود و حتی جهت‌یابی جنسی او در آینده تغییر می‌کند و بسیاری از مردهایی که سوءاستفاده جنسی انجام می‌دهند خود در کودکی مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه «سوءاستفاده جنسی از پسرها در جوامع سنتی یک عرف بوده»، افزود: این مسئله آنقدر زیاد بوده که کسی به آن توجه نکرده و به‌ همین دلیل گرچه عرف‎ها می‌توانند بسیار آسیب‌زا باشند، اما توجه کمی می‌گیرند. اگر شما به ادبیات فارسی توجه کنید مملو از ابیاتی است که سوءاستفاده جنسی از پسرها را می‌گوید.
وی اضافه کرد: متأسفانه ما با جامعه‌ای روبه‌رو هستم که فردی که قربانی سوءاستفاده جنسی است بیش‌تر خجالت می‌کشد و می‌گوید اگر بگوییم آبرویمان می‌رود، تا هنگامی که ما آزارگری جنسی را گزارش ندهیم وضع به همین منوال است، اما به مجرد اینکه این کار شیوع پیدا کند شاهد کاهش آزارگران جنسی خواهیم بود.
انتهای پیام