بزرگنمايي:

خراسان انلاين- سال 1992بود که 12 آذر يا سوم دسامبر از سوي مجمع عمومي سازمان ملل متحد به نام روز جهاني معلول نامگذاري شد اما بايد ديد در اين چند سال اذهان عمومي تا چه اندازه نسبت به مسايل مربوط به اين قشر از جامعه شناخت دارد.
افرادي زيادي در جامعه هستند که به دليل داشتن نقص در سيستم روحي، مغزي، جسمي و ... از آنها به عنوان معلول ياد مي شود و از محدوديت هاي زيادي در زندگي روزانه خود رنج مي برند.
بايد ديد فضا و محيط شهري براي اين افراد که درد خودشان در محيط خانه و خانواده کم نيست چقدر آماده و مناسب سازي شده است افرادي که با وجود داشتن معلوليت خداوند را هميشه شاکر هستند و عوض اينکه در گوشه اي منزوي شوند به جامعه مي آيند نشستن بر صندلي چرخداري که شايد شنيدن صداي چرخ هاي آن براي عده اي رنج آور باشد، يا عصاي سفيدي که براي کودکانمان يک وسيله بازي به نظر مي رسد.
براي حمايت از افراد معلول قانون حمايت از معلولان در کشور مطرح شد اما بايد رفت و ديد و شنيد اين قانون تا چه اندازه در راستاي حمايت از افراد معلول اجرايي شده است.
به راستي که افراد معلول نياز به ترحم و دلسوزي ندارند بلکه نيازمند مهر، محبت، نوع دوستي، همفکري و استفاده از توان آنها در جامعه هستند آنان همانند ديگر افراد جامعه حق استفاده از امکانات دولتي را دارند.
اما تاکنون حقشان زياد ضايع شده است نه اينکه نمي توانند از حق خود دفاع کنند اين تصور اشتباه محض است، بلکه اين افراد با قلب رئوف و مهربان خود زندگي واقعي خود را با روياهاي پوچ باطل نمي کنند.
آيا امکان حضور اين افراد در محيط شهري و استفاده آنها از وسايل اياب و ذهاب فراهم شده است يا به دليل همين مشکل کوچک و ترس از نبود وسايل حمل و نقل مناسب بايد ساعت ها، روزها و ماهها در گوشه اي از خانه کز کرده و به دليل افکار زياد ذهن و روحشان را خسته از خود و همه عالم کرده و خانه نشين شوند.
معاون توانبخشي موسسه خيريه توانبخشي حضرت علي اکبر(ع) بيرجند در گفت و گو با ايرنا افزود: در حال حاضر 300 مددجوي عقب مانده ذهني در اين مرکز نگهداري مي شود که از اين تعداد 200 نفر مرد و بقيه زن هستند.
« سارا سروري» با بيان اينکه اين افراد در 2 قسمت ايزوله و تربيت پذير نگهداري مي شوند، گفت: در بخش تربيت پذير افراد تنها مشکل ذهني دارند و در بخش ايزوله افراد علاوه بر مشکل جسمي حرکتي مشکل ذهني نيز دارند.
وي بيان کرد: اين مرکز از بخش هاي آسايشگاه شبانه روزي دختران و پسران، کارگاه هاي حرفه آموزي، کلينيک دندان پزشکي، ارتزوپروتز، کلينيک کار درماني، خياط خانه و مجتمع خانه اميد سالمندان تشکيل شده که در هر بخش خدمات مورد نياز مددجويان تحت پوشش فراهم شده است.
وي به حضور 50 مددجو در کارگاههاي حرفه آموزي مرکز اشاره کرد و افزود: مددجويان سطح شهر و اين مرکز روزانه در اين کارگاهها شرکت مي کنند و از آموزش هاي مختلفي از جمله معرق چوب، ترمه دوزي، پته دوزي، سوخت نگار چوب، گليم دوزي، تابلو فرش و ...توسط مربيان صنعتگر بهره مند مي شوند.
وي اظهار کرد: روزي 10 تا 12 نفر در کلينيک کار درماني تحت درمان قرار مي گيرند همچنين روزانه 10 نفر در بخش گفتار درماني ويزيت مي شوند.
وي در خصوص ارتباط خانواده ها با مددجويان اين مرکز يادآور شد: تعدادي مددجوي مجهول الهويه (بي هويت) هستند حتي شناسنامه اين افراد توسط مرکز تهيه مي شود اما برخي خانواده ها به دليل اينکه توانايي نگهداري فرزندان معلول خويش را ندارند آنها را به مرکز سپرده و به صورت مستمر به ديدار آنها مي آيند.
معاون توانبخشي موسسه خيريه توانبخشي علي اکبر(ع) ادامه داد: عده اي با توجه به اينکه خانواده دارند اما از جانب خانواده طرد شده اند و تماما ارتباط خود را با مرکز قطع کرده اند حتي مشاهده شده در زمان فوت فرزندنشان نسبت به جمع آوري آنها بي تفاوت هستند.
سروري بخش در حال ساخت آب درماني را يکي از مشکلات مرکز ذکر کرد و گفت: اين مرکز بعد از گذشت چند سال به دليل کمبود بودجه هنوز به بهره برداري نرسيده است با افتتاح استخر اين بخش، قدم بزرگي براي توانبخشي مددجويان برداشته مي شود.
وي با تاکيد بر اينکه شناساندن افراد معلول در سطح جامعه نياز به بودجه و اعتبار ندارد، افزود: مددجويان تمايل زيادي به حضور مردم و مسئولان از اين مرکز و ديدار آنها دارند.
وي بيان کرد: حضور اين افراد در محيط هاي عمومي، پارک ها و .. و پذيرفتن اين افراد در شهر يکي از مهمترين خواسته هاي مددجويان اين مرکز است.

** اثرات معنوي محيط توانبخشي معلولان را با هيچ چيز عوض نمي کنم
سروري که خود 9 سال است در بخش کاردرماني اين مرکز فعاليت مي کند، عنوان کرد: کار درماني تلاشي براي مستقل شدن مددجو است که از نظر ذهني يا جسمي و حرکتي فعاليت مطلوبي ندارد.
وي اظهار کرد پروسه کار،سخت و در عوض بسيار لذت بخش است وقتي که نتيجه کار را مي بينم و همه سختي ها و مشکل به فرموشي سپرده مي شود.
وي بيان کرد از همه افراد کاردرمان خراسان جنوبي درآمد کمتري دارم اما اثر معنوي اين محيط را با هيچ چيز عوض نمي کنم چرا که برکت و ثمره آن در زندگي شخصي ام به وضوح ديده مي شود و عاشق کارم هستم.
وي تاکيد کرد که بهزيستي بايد از خانواده هايي که مددجوي جسمي حرکتي خود را در خانه نگهداري مي کنند بيشتر حمايت کند در اين صورت است که شاهد حضور کمتر اين افراد در مراکز خواهيم بود.
داوود جنگي يکي از افراد معلول شهر بيرجند در گفت و گو با ايرنا افزود: از بدو تولد از دست پرستار به زمين افتادم و شبکه عصبي دست از بين رفت که با چندين عمل جراحي هم درمان نشد.
وي بيان کرد که زندگي با يک دست بسيار سخت است زماني که در منزل و زندگي حتي نمي تواني لامپ سوخته خانه را تعويض کني غرورم مي شکند ناتواني در رانندگي و رسيدگي به امور روزمره زندگي بسيار رنج آور بود.
به گفته وي بسياري از کارها توسط انسان هاي سالم قابل انجام است نعمتي که از من و ساير هم نوعان من دريغ شده است، با ديدن آن صحنه ها انسان شکست سختي را تجربه مي کند اما اين مسائل تا تاريخ معيني فقط برايم مهم بود.

** واژه نمي توانم را دفن کردم
وي ادامه داد با مراجعه به بهزيستي و گرفتن مشاوره و مساعدت ، توانستم واژه نمي توانم را روي کاغذ نوشته و آن را دفن کنم از آن زمان تاکنون متوجه شدم من هم مانند ساير افراد سالم جامعه و شايد بهتر از آنها توانايي زندگي کردن را دارم.
وي اضافه کرد: ابتداي زندگي کارگري برايم بسيار سخت بود اما به لطف خدواند 2 سال است کارواش راه اندازي کردم و خدمات بسيار خوبي به شهروندان ارائه مي دهم
وي مي گويد: متاهل هستم و نوزاد دختر 2.5 ساله دارم از وقتي شروع به کار کردم مشکلاتم يکي بعد از ديگري حل شد قبل از آن به هر جا مراجعه مي کردم به خاطر وضعيت جسماني دست رد به سينه من مي زدند.
وي اظهار کرد: اعضاي روانشناسي بهزيستي کمک هاي رواني زيادي کردند تا به خودباوري برسم خود کم بيني را کنار گذاشتم و اکنون از زندگي ام راضي هستم.
وي اظهار کرد که ديدگاه جامعه نسبت به فرد معلول زشت و زننده است نگاه ترحم آميز برخي افراد اين قشر را آزار مي دهد در صورتي که انساني که توان ياب است و معلوليت جسمي حرکتي دارد از توانايي برخوردار است که انسان هاي سالم ندارند.
به عنوان يکي از جامعه معلول و ناتوان استان از مردم انتظارم اين است ديد خود را نسبت به انسان هاي معلول به ويژه توان ياب عوض کنند و بدانند هيچ چيزي از آنها کمتر ندارند.
از مسئولان نيز درخواست مي کنم نسبت به گذرگاه هاي عابر پياده در شهر براي افراد ناتوان، معلول، سالمند و ...توجه بيشتري لحاظ کنند تردد در محيط هاي عمومي، ادارات و سازمان، بوستان و فضاهاي سبز و غيره سخت است آن را سخت تر نکنند.
« به دوستان توانمند و معلول جامعه ميدان بدهند تا خود را در جامعه ثابت کنند و اعتماد داشته باشند اين افراد بسياري از کارهايي که شايد مسئولان به ذهنشان خطور نکند را بعضا از افراد سالم جامعه بهتر مديريت و انجام مي دهند.»

** 6 درصد جمعيت خراسان جنوبي معلول هستند
مديرکل بهزيستي خراسان جنوبي چند روز قبل در ديدار کارکنان اداره کل بهزيستي با نماينده ولي فقيه در استان گفته بود که 6 درصد جمعيت استان معلول هستند که بيانگر اين است، درصد معلوليت در خراسان جنوبي 2 درصد از ميانگين کشوري بالاتر است.
خراسان جنوبي حدود 800هزار نفر جمعيت دارد.
علي عرب نژاد از وجود بيش 18 هزار معلول در استان خبر داد و افزود: از اين تعداد 23 درصد معلول ذهني، 17 درصد معلول شنوايي، 11 درصد معلول بينايي، 30 درصد معلول جسمي و حرکتي و 9 درصد معلول رواني مزمن و مابقي صوت، گفتار و سالمندان هستند.
با چند نفر از افراد معلول استان گفت و گوهايي تلفني انجام شد افرادي که اميد به زندگي را چندين و چند برابر مي کنند اما گوش شنوايي براي شنيدن دردهاي آنان نيست.
آري چه خوب است مسئولان از نزديک درد دل هاي اين قشر مظلوم جامعه و مشکلات آنها را بشنوند چراکه زيبنده کشور اسلامي به ويژه استان فرهنگي خراسان جنوبي نيست در عصر پيشرفت تکنولوژي دغدغه معيشت، اشتغال، مسکن، مشکلات محيط شهري، رنج هاي ناشي از معلوليت و ... داشته باشد.
البته نبايد ناسپاس بود خدمات زيادي از سال هاي گذشته تاکنون توسط نظام مقدس اسلامي و دولت در دوره هاي مختلف صورت گرفته اما برخي مشکلات معلولان همچنان پابرجا و نيازمند توجه است.
مناسب سازي، اشتغال، آموزش رايگان، مسکن، حمايت هاي قضايي، تسهيلات بانکي ، استفاده از سهميه سه درصدي استخدام در دستگاهها ويژه معلولان، بودجه و غيره از جمله خواسته هاي اصلي معلولان برگرفته از قانون است اما بايد ديد تاکنون کدام گزينه به درستي انجام يا در حال ارائه مناسب است.
اما در پايان سخنم با مسئولان و مردم اين است، درست است که صبر و تحمل به عنوان سلاح مبارزه به ناملايمات زندگي نقش مهمي دارد اما بيايد به تکرار امور از رهگذر خيالمان عادت نکنيم و با کمي تفکر به زندگي اين قشر جامعه سختي هاي امورشان را بيشتر لمس کرده و براي رفع آن بيشتر بکوشيم چراکه فاصله سلامت تا قطع نخاع شدن شايد فقط چند ثانيه باشد.