بزرگنمايي:

خراسان انلاين- در اين شب فرخنده، سبط اکبر پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم ، حضرت امام حسن عليه السلام چشم به جهان گشود و شهر مدينه را غرق نور کرد.

** مژده ميلاد
هنگامي که امام حسن (ع) به دنيا آمد رسول اکرم (ص) در سفر بودند و اميرالمؤمنين و فاطمه (س) چشم به راه بازگشت.
ايشان پيامبر پس از مراجعت از سفر، طبق معمول ابتدا به خانه فاطمه عليهاالسلام وارد شد. هنگامي که خبر تولد نوزاد را به ايشان دادند، شادماني وجود حضرت را فرا گرفت.

** نام گذاري کودک
هنگامي که کودک را نزد پيامبر (ص) آوردند، حضرت رو به علي(ع) کرده، فرمود: «آيا او را نام گذاري کرده اي؟» عرض کرد: «من در نام گذاري وي بر شما پيشي نمي گيرم».
رسول خدا (ص) فرمود: «من هم در نام گذاري بر خداوند سبقت نمي جويم».
در اين هنگام جبرئيل از آسمان فرود آمد و از سوي خداي متعال به وي تهنيت گفت و سپس اظهار داشت: «خداوند تو را فرمان داده که نام پسر هارون، «شبر» را بر او بگذاري».
حضرت فرمود: «زبان من عربي است»، جبرئيل عرض کرد: نامش را «حسن» بگذار و پيامبر (ص) او را «حسن» ناميد.

** شرافت نسب
حضرت امام حسن مجتبي (ع) اولين مولودي است که از نظر شرافت نسب هيچ کسي به پاي او نمي رسد.
جد بزرگوارش پيامبر و خاتم الانبيا، پدر گرامي اش اولين امام و سيدالاوصيا، و مادر مکرمش، صديقه اطهر سيدة النساست.
هيچ کس قبل از امام حسن عليه السلام داراي چنين شرافت نسب و خانداني نبوده است.
او در مکتب پيامبر اکرم(ص) و اميرالمؤمنين (ع) رشد يافت و در دامان برترين زنان عالم، حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام ، بزرگ شد.

** شأن و مقام امام حسن (ع) در کودکي
بزرگي منش و سترگي روح آن امام، چندان بود که پيامبر ارجمند اسلام (ص) او را با کمي سن، در برخي از عهدنامه ها گواه مي گرفت.
آن گاه که پيامبر به امر خدا، با اهل نجران، به مباهله برخاست، امام حسن و امام حسين و حضرت علي و فاطمه عليهاالسلام را نيز به فرمان خداي، همراه خويش برد و آيه تطهير در پاک دامني آن گراميان فرود آمد.

** آقاي جوانان اهل بهشت
در روايات بسياري نقل شده است که پيامبر اکرم (ص) به امام حسن و امام حسين (ع) محبت فراوان داشت و مي فرمود که آن دو سيد جوانان اهل بهشت هستند.
هم چنين در روايتي آمده است که رسول خدا (ص) فرمود: هرکس دوست دارد به آقاي جوانان اهل بهشت بنگرد، به حسن بنگرد.
اين گفتار پيامبر (ص) نيز مشهور است که فرمود: اهل بهشت همگي جوان هستند و اين تذکر پيامبر به اين دليل است که عده اي فکر نکنند که براي پيران اهل بهشت نيز سيّد و آقايي خواهد بود.
چنان که امام جواد عليه السلام فرمود: به خدا سوگند، در بهشت پيري وجود ندارد؛ بلکه همگي جوان هستند.

** فضايل امام حسن (ع)در کلام امام سجاد(ع)
امام سجاد (ع) مي فرمايند: حسن بن علي بن ابي طالب عليه السلام در زمان خود از همه عابدتر، زاهدتر و با فضيلت تر بود و هرگاه حج مي رفت، پياده، و چه بسا پابرهنه مي رفت و هرگاه مرگ را به خاطر مي آورد مي گريست، و هرگاه رستاخيز و زنده شدن را از نظر مي گذراند، اشک از ديده مي ريخت و هرگاه گذر از صراط را در انديشه مي آورد، گريان مي شد.
هرگاه به نماز بر مي خاست، تنش در برابر خداوند عزوجل به لرزه مي افتاد و هرگاه بهشت و دوزخ را به ياد مي آورد چونان مار گزيده بي تابي مي کرد و از خداوند، بهشت را طلب مي کرد و از آتش دوزخ به او پناه مي برد.

** پرهيزگاري امام حسن (ع)
امام حسن عليه السلام توجهي ويژه به خداوند داشت.
آثار اين توجه را گاه از چهره او به هنگام وضو درمي يافتند، چون وضو مي گرفت رنگ مي باخت و به لرزه مي افتاد.
مي پرسيدند که چرا چنين مي شوي؟ مي فرمود: آن را که در پيشگاه خدا مي ايستد جز اين سزاوار نيست.
از امام ششم نقل مي کنند که فرمود: امام حسن (ع) هم عابدترين مردمان زمان خويش بود و هم با فضيلت ترين.
چون به ياد مرگ و... رستاخيز مي افتاد، آن قدر مي گريست تا بي حال مي شد، پياده و گاه پابرهنه، 25 بار به خانه خدا رفت.

** شجاعت امام حسن (ع)
در بيان شجاعت امام حسن (ع) همين بس که او تربيت يافته شير خدا، علي (ع) است که در جنگ ها به دشمن پشت نمي کرد و تا دشمن را به هلاکت نمي رساند، از پاي نمي نشست.
امام حسن (ع) نيز که از کودکي همراه پيامبر (ص) وسلم جنگ ها ديده بود و از پدر جنگاوري آموخته بود، در پيکار بسيار دلاور بود.

** بردباري امام (ع)
امام حسن (ع) بسيار بردبار و شکيبا بودند، اين صفت حضرت در برخورد با مشکلات و مصائب و نيز در روبه رو شدن با جاهلان و دشمنان بسيار آشکار بود.
مردي از اهل شام به تحريک معاويه امام (ع) را به باد دشنام گرفت.
پس از اين که آن مرد ساکت شد، امام (ع) او را سلام گفته، فرمودند: به گمانم در اين شهر غريب هستي.
اگر نيازمند خانه هستي به تو منزل دهيم، و اگر نياز به مالي داري آن را در اختيارت مي کنيم.
اگر گرسنه اي سيرت سازيم و اگر نياز ديگري داري کمکت کنيم. مرد شامي از عمل زشت خود پشيمان شد و در حالي که مي گريست گفت: تو و پدرت نزد من مبغوض ترين مردم بوديد و اينک محبوب ترين آنها هستيد.